Emil Zegadłowicz "Szał" - Opowiadania Erotyczne

Emil Zegadłowicz "Szał"

Gdy mi nagle zarzucasz nogi na ramiona

wrzącej w żyłach rozkoszy warem rozogniona –

gdy ręce moje, węże oszalałe żądzą,

po udach Twych i brzuchu ślepe, gniewne błądzą –

gdy Twe trzewia nasienia opryskuje wrzątek,

gdy krzyczę żeś Ty wieczność, koniec i początek –

gdy wołam: daj mi oczy! daj mi Twoje oczy! –

– ziemia zrywa praw łańcuch i w bezkres się toczy

z świstem, z łopotem, z hukiem! – ziemia – klacz chutliwa

pędzi! tętni! – a nad nią skier pienistych grzywa!

Do grzbietu jej przywarci, przemienieni w jedno,

lecimy w zawierusze gwiazd w groźne bezedno!"

Przyznamy że Pan Emil nas zaskoczył... hahaha !

I że dopiero dzisiaj.

Bardzo oldskulowe, ale bardzo dobre i śmiałe, jak na temat czasy to musiał być skandalik łojojoj...