Chłopcze (zły numer) - Opowiadania Erotyczne

Chłopcze (zły numer)

Tak już mam, chłopaku, że, gdy nie mam już sił, śmieję się w głos.

Ty chciałeś mnie tylko dla siebie.

Pragnąłeś mnie sobie przywłaszczyć, a ja jak pies na smyczy dałam Ci się głaskać.

Teraz skowyczę z bólu i dopuścić do siebie nikogo nie mogę.

Tamten dzień zakończył i rozpoczął dla mnie nowe życie.

Nie zabrałeś mi wszystkiego, co we mnie najpiękniejsze,

Zostawiłam to dla kogoś innego.

Nim się obejrzałeś, wyszłam po cichutku, by ona nie widziała,

A Ty tylko zamknąłeś drzwi, rzucając suche:

Przepraszam, że Cię dziś tak wymęczyłem –

Bez najmniejszej skruchy w sercu poszedłeś bawić się dalej,

Cały czas wyrzucając sobie,

Że nie dałeś rady mnie przekonać.

Ona przyszła rozmawiać z Tobą o Dniu Matki

Aj, chłopcze, gdyby mama wiedziała…

Chciałeś zrobić ze mnie Lanę Rhoades,

Choć nie jestem nawet Kristiną

(Luxury Girl – taki Dymitr Samozwaniec).

Nie ma to, jak być luksusowym,

Nie mając doświadczenia i kamery za 50 tysięcy złotych.

Chłopaku, spalałam się dla Ciebie

I aż chcę zaśpiewać za Królową Łez “Kiedy powiem sobie dość”…

Powiedziałam dość Tobie

(aż sama się zdziwiłam, skąd w tej malutkiej dziewczynce taka odwaga, duma, pewność siebie i miłość).

Miłość moją i ...

... Tobie chciałam dać,

A Ty jedynie pożądałeś mego kruchego ciała.

Jak piórko byłam lekka, gdy wziąłeś mnie na ręce,

Chcąc ululać w swoim królewskim łożu.

Nie. Nie zasłużyłam (-eś), paniczu.

Oto przyszedł wielki książę,

Dostojny jak paw,

Prezentując na przekór mnie swoje kolorowe pióra,

Jednocześnie obnażając mnie z godności i kobiecej delikatności,

Niewinność jakby gdzieś troszeczkę uleciała,

A ja nie mogłam jej już na powrót złapać.

Wróciła do mnie, gdym opuściła Twoje mury,

A łoże Twoje zostało za nami –

Rozczarowane,

Niemniej niż Ty.

Aj, chłopaku…

Nie będę Twoją Miss.

Nie będę Twoją Laną ani Kristiną.

Będę dla Ciebie

Tylko smutnym wyrzutem sumienia i zawodem spróchniałego, krwawiącego serca,

A Twoja pamięć mnie nie wyprze.

Napisałam to, kreśląc po papierze jakimś czarnym mazakiem za dwa złote.

Wyceniłeś mnie jak pieska w koszyczku na targu.

Ukazałeś moją wartość

I swoje prawdziwe oblicze.

A tak dobrze z oczu Ci patrzyło, chłopaku.

Skreśliłam cię jak ten tytuł,

Nie powrócę już.

Nie proś.

Nie przepraszaj.

Nie błagaj.

Nie przynoś kwiatów w zębach.

Nie, nie będziesz nawet moim Owenem.

I co mówić mam, gdy ludzie pytają, czego mi brak?...