197siedem (5) - Opowiadania Erotyczne

197siedem (5)

... coś długo jej nie ma.

– I ty tak biedna sama tu siedzisz i pijesz?

– Teraz już nie biedna i nie sama, przepraszam. Mam towarzystwo dziewczyny mojej siostrzenicy. Właściwie powinnam powiedzieć: dziewczyny mojej dziewczyny. Co byłoby bardziej trafne?

– Może dziewczyny mojej kochanki albo kochanki mojej kochanki?

– Och fe, kochanka, co za trywialne słowo. Widzę, że wciąż jesteś nie w sosie?

– A z kolei ty nie masz już dosyć? – Monika nie mogła powstrzymać uśmiechu.

– Ja na tę chwilę może i tak, ale ty zdecydowanie nie – mówiąc to, wyciągnęła do niej rękę z napełnioną do połowy szklaneczką.

– Chcesz mnie upić?

– O niczym innym nie marzę – odrzekła Jola z czarującym, ale szczerym uśmiechem. – Wypij proszę, bo jak ty tego nie zrobisz, to ja cię wyręczę, a wtedy to może już być o jednego za dużo. Good girl – pochwaliła – Nie wiedziałam, że lubisz whisky.

– Ja też nie. Piję ją po raz pierwszy – Monika zaczynała czuć przyjemny szmerek w głowie. – Czy to jest mocne?

– Nie bój się. Będę miała na ciebie oko. Ale póki co, musisz wypić jeszcze jednego, bo inaczej złapiesz jakieś cholerstwo od tego deszczu. Boże, ty jesteś całkiem mokra. – zauważyła nagle. – Gdzie ja miałam oczy? – Mówiąc to wsunęła jej rękę pod majteczki i głęboko westchnęła. – Tutaj też... A najlepiej idź pod gorący prysznic, a ja ci tam przyniosę szklaneczkę... Ale zanim pójdziesz, to dokończ tę – krzyknęła, widząc, że Monika lekko chwiejnym krokiem podąża już w stronę łazienki.

Kiedy ...

... kwadrans później Ania wróciła do domu, przywitała ją cisza. Tylko zza drzwi łazienki dochodziły odgłosy lecącej wody. Otworzyła drzwi i spojrzała. – No proszę, zostawić je same, a już świntuszą – powiedziała głośno, komentując to, co zobaczyła. Przekrzykując odgłos prysznica spytała:

– Mogę się przyłączyć? – i nie czekając na odpowiedź, błyskawicznie zrzuciła z siebie ubranie. Kątem oka dostrzegła stojącą na szafce niemal pustą butelkę po whisky.

– Aniutka, zamiast zrzędzić jak twoja matka, a moja starsza siostra, zacznij wyrównywać poziom. – przytomnie zauważyła Jola – Bo inaczej, my tu niedługo padniemy, a ty zostaniesz sama jak palec i tyle będziesz miała z wieczora.

– Nic z tego. Wy już macie dosyć. A poza tym masz nam opowiedzieć, co było dalej. Po to się przecież tu zebrałyśmy.

– Po to, nie po to, ja i tak wiem, co wy po nocy robicie, jak mnie nie ma. A ja opowiem wszystko, zgodnie z umową, ale tylko pod warunkiem, że ty się napijesz, bo nie chcę mieć przed sobą takiego smutasa, który będzie robił miny. Zresztą pod prysznicem nie przeszkadzało ci, że trochę wypiłyśmy.

– To było pod prysznicem, a teraz mamy razem posiedzieć i jak nadal będziecie tak piły, to nic z tego nie wyjdzie.

– No to przestań wreszcie nawijać i weź z barku nową butelkę. Nalej sobie i nie zmuszaj mnie, bym zrobiła to samo.

– To były inne czasy – wróciła do przerwanej przed dwoma tygodniami historii Jola. – Dzieciaki miały wówczas ustaloną pozycję w rodzinie i związane z tym ...