Szkło, cz. 1 - Opowiadania Erotyczne

Szkło, cz. 1

... odpowiednich słów – jesteś…

- Brzydka – kończę za niego.

- Nie, to nie tak – pokręcił głową.

- A jak? – dopytuję już spokojniejsza, choć myślałam, że to niemożliwe.

- Masz wiele zalet, naprawdę. Bywasz wygadana, masz świetne poczucie humoru, ale… - urwał.

„Zabrakło pomysłów, co?” – zapytałam w myślach.

- Ale nie stałam w kolejce do Pana Boga po piękną sylwetkę i twarz? – pytam, choć od jakiś dwudziestu lat znam odpowiedź.

Zrobiło mi się bardzo zimno. Zadrżałam, kiedy nie zaoponował. Mogłam się tego spodziewać, całe lata znosiłam podobne spojrzenia i reakcje ze strony rodziny i rówieśników. Brak zaprzeczenia, a w oczach innych litość, z ust natomiast padała nagła zmiana tematu.

- Słuchaj Marta może napijemy się kawy? – tym razem nie było inaczej.

Cały czas byłam na dole i chciałam uciec, ale musiałam doprowadzić to do końca. Musiałam.

- Powiedziałam ci wczoraj, co do ciebie czuję i dałam wybór. Do niczego nie zmuszałam, byłam gotowa nadal się z tobą „kumplować” – zrobiłam wymowny gest w powietrzu – a ty nie byłeś w stanie szczerze oznajmić mi „Nic z tego”? Do czego doprowadziłbyś, bo byłam pod ręką? – zapytałam.

Nie czekałam na odpowiedź, wściekła, zrzuciłam go z siebie i szybko podniosłam się z łóżka.

Na zewnątrz zaciągnęłam się świeżym powietrzem jak narkoman. „Boże, to się dzieje, to naprawdę się dzieje…” – powtarzałam te słowa w głowie jak mantrę, kiedy na policzku poczułam pierwsze łzy.