Mężczyźni VI - Opowiadania Erotyczne

Mężczyźni VI

... brew do góry.

Wywracam oczami i mijam ją, a potem idę zmierzyć się z lwem.

Już długo czekałam.

Gerard zamyka drzwi na klucz.

- Spodziewałem się, że przylecisz - uśmiecha się pod nosem. - Nie sądziłem tylko, że tak szybko - dodaje, układając się wygodnie w fotelu.

Dupek.

Cholernie wkurwiający, seksowny dupek.

- I co teraz? - pytam, a on zamyka oczy, nie przestaje się głupkowato uśmiechać.

- Co teraz? - jego uśmiech staje się szerszy. - Teraz zostaniesz tu ze mną, zaraz cię zerżnę, a potem nigdy nie pozwolę już odejść - szepcze, nachylając się nad biurkiem.

Czuję, jak na moich plecach pojawia się gęsia skórka.

Wstaje, obchodzi miejsce pracy dookoła, a potem czuję jego usta na swojej szyi.

- Dlaczego nie powiedziałeś, że wyjeżdżasz? - pytam, stawiając opór, ale jednocześnie jego dotyk jest tak przyjemny, że nie potrafię go odepchnąć.

Widzi to.

- Chciałem się przekonać - szepcze, zbliżając się do ucha.

Przyjemnie ciarki nasilają się i jeśli nie przestanie, sama się na niego rzucę.

- Przekonać? - ledwie mówię, nie potrafię się skupić.

- Tak, ale teraz już wszystko wiem, czuję i myślę - odpina guziki mojej bluzki. - Chcę ciebie, Emma. Chcę ciebie całą, wraz z ciałem i sercem, które jest już tylko moje - dodaje, chwytając gwałtownie moje piersi.

Duszę jęk.

- Czy to znaczy, że...

- Kocham cię, Emma. Nie myślmy, co dalej. Zostańmy tu i pozwólmy życiu płynąć - szepcze, pomagając mi wstać, a potem podnosi mnie i kładzie na biurku.

Gerard.

Pieprzony, dawny Gerard.

Ale wiecie co?

Mój.

Kochani, to koniec opowiadania!

Mam nadzieję, że końcówka Was nie zawiodła.

Plan na kolejne opowiadania jest i jestem pewna, że polubicie je tak samo (a na pewno choć trochę), jak dupka Gerarda!

Dziękuję, że jesteście, dajecie mi ogromnego powera!