Drogi pamiętniczku... wpis 1 września 2010 roku - Opowiadania Erotyczne

Drogi pamiętniczku... wpis 1 września 2010 roku

... smak od reszty paczki. Sandra, Kinga i Natalia lubiły smak truskawkowy. A ona… lubiła smak waniliowy. - Dobra dziewczyny. Niestety ja kończę mojego loda i uciekam… niestety dzisiaj przyjeżdża tato z trasy i mama prosiła mnie, żebym była. Chyba Ci jeszcze nie wspominałam o ojcu Kingi, mało kto cokolwiek o nim wie… Ale pracuję on jako kierowca tira, rzadko bywa w domu. Cóż taka praca. - Serio? Nie mogłaś wcześniej powiedzieć? Sandra jak wiesz… nie należy do wyrozumiałych osób i lubi się często fochnąć o byle co… - Przepraszam Was naprawdę. - Spoko. Ja Cię tam rozumiem, przecież To nie Twoja winna. – Starałam się ją jakoś bronić. - W takim razie ja też idę do domu… Natalia idziesz do mnie? - Okey… ale… - Nie gadaj tylko chodź. Sandra tak miała niestety. Pociągła Natalię za rękę i tyle ją widziałyśmy. - Kinga nie przejmuj się wiesz jaka ona jest. Idź do domu pozdrów od nas rodziców, my musimy tutaj jeszcze pogadać z Zośką. Godzina ok. 13:00 Siedziałyśmy na naszej ulubionej ławce. Z tego wzglądu, że był to rząd… bardzo długi rząd ławek wzdłuż drogi, przy której zaraz płynęła rzeczka. Siedziałam po turecku na ławce… Jak zwykle.. wiesz jak bardzo lubię siedzieć w tej pozycji. Kaśka zaś siedziała obok na oparciu nogi trzymając na ławce… Oparłam się o jej nogi… i czułam jej skórę na swoim policzku. Była taka delikatna i aksamitna. - Słuchaj Kaśka… widzę, że coś jest nie tak… Nagle serce podeszło mi do gardła… JEZUS… ona chyba coś zauważyła!! CO ROBIĆ?! - Wiesz, ze możesz mi zawsze ...

... powiedzieć o wszystkim. Ktoś cię skrzywdził przez wakacje… wydajesz się jakbyś potrzebowała bliskości, jakby Cię ktoś odrzucił. - Eeeee… no bo widzisz… z resztą… - NIE! Nie ma zresztą… powiedz o co chodzi bo Ci nie dam spokoju. Będę Cię nawiedzać, nawet po śmierci… nie będziesz mogła spać i co wtedy?! Zośka, znam Cię… i to nie od dzisiaj. - Jest taka osoba. Która mi się podoba. Ale… nie to nie ma sensu. To by nie wyszło. - Słuchaj zawsze coś można spróbować. Do odważnych świat należy. Co nie? - Tak Ty zawsze byłaś… jesteś odważna. Nie to co ja. Ja jestem tchórzem. Nie umiem być taka odważna jak Ty… a uwierz mi, że chciałabym być taka… teraz… - Haha! Daj spokój Zośka. Jesteś kochana taka jaka jesteś! To jest w Tobie urocze. Mówiąc to klęknęła obok mnie i objęła moją twarz w dłonie… boże to było takie cudowne. - No Ruda… nie maż się już… nie chcę, żebyś była smutna. - Naprawdę tak uważasz, że jestem przez to urocza? - No jasne, że tak… słuchaj nie zostawię Cię tak… dzwoń do mamy jedziesz do mnie na noc. Uwierzysz w to?! Miałam jechać do niej na noc. CHOLERA… i to jeszcze wtedy kiedy nagle coś w stosunku do niej zaczęło się ze mną dziać… A nie mogłam jej odmówić… zawsze błagałam mamę przy niej, żebym mogła do niej jechać… a jeśli to się nie udawało… ona ją błagała i mama nigdy nie mogła nam odmówić. - No dobrze. Kochana jesteś. - No widzisz… porobimy coś głupiego. Głupiego?! Głupie to jest to co ja robię… jak mogę się tak zachowywać przy niej! Normalnie to bym się cieszyła… wiesz o ...