Śpiąca królewna /bajka erotyczna/ - Opowiadania Erotyczne

Śpiąca królewna /bajka erotyczna/

Jest to swobodna wariacja na temat bajki autorstwa Charles’a Perraulta pod tym samym

tytułem, którą popełniłem.

.....

Ta historia miała swój początek ponad sto lat temu. To właśnie wtedy Królowej i Królowi

urodziło się długo wyczekiwane dziecko. Córka. Na chrzciny zaproszono siedem wróżek.

W trakcie przyjęcia nieoczekiwanie zjawiła się ósma wróżka, której nie zaproszono przez

zapomnienie. Chociaż tak naprawdę, to dlatego, że nikt jej nie lubił, bo była wredna. Ósma

poczuła się urażona i bardzo się wkurw... To znaczy: zdenerwowała.

Sześć z zaproszonych wróżek zdążyło obdarować królewnę urodą, inteligencją, wdziękiem

oraz różnymi talentami.

Ta urażona, ósma wróżka zapowiedziała, że królewna ukłuje się wrzecionem i umrze.

Siódma z zaproszonych wróżek, która nie złożyła jeszcze swojego daru, oświadczyła, że

choć nie może cofnąć klątwy tej Ósmej, to może ją nieco złagodzić. Królewna nie umrze,

ale zaśnie na sto lat. Po tym okresie obudzi ją ze snu piękny książę albo królewicz. W

zależności, który pierwszy się nawinie.

No i tak się stało...

Chociaż Król i Królowa robili co mogli, nie udało się oszukać przeznaczenia.

Król, chcąc zapobiec spełnieniu się klątwy, wydał rozkaz, by zniszczono wszystkie

wrzeciona w kraju.

Tymczasem królewna urosła. Stała się, nie tylko piękną, ale i inteligentną panną.

W kilka dni po swych szesnastych urodzinach zapuściła się na szczyt wieży i spotkała tam

przędącą staruszkę, która nie ...

... słyszała o królewskim zakazie. Zaciekawiona królewna

podeszła bliżej. Postanowiła sama spróbować prząść, ale chwyciła wrzeciono tak

niezdarnie, że ukłuła się w palec i padła nieprzytomna na ziemię.

Stało się więc to, co miało się stać...

Król polecił położyć córkę w łóżku w najpiękniejszej komnacie w pałacu.

Wokół zamku szybko wyrosła gęstwina krzewów i drzew odcinając go od zewnętrznego

świata tak, że nikt nie mógł przejść....

/////

- A więc to prawda - powiedział do siebie Młody Królewicz - To nie legenda. Kurde, to nie

legenda... - powtarzał w kółko.

Znał tę historię od dzieciństwa, ale zawsze traktował ją, jak bajkę dla grzecznych dzieci.

Teraz jednak stał w drzwiach komnaty i był oszołomiony widokiem pięknej dziewczyny,

która leżała bez ruchu w wielkim łóżku z baldachimem, w śnieżnobiałej pościeli w

najpiękniejszej komnacie dawno opustoszałego zamku, do którego dostępu broniły

nieprzebrane zarośla.

Przedzierał się przez nie bardzo długo, aż wreszcie stanął przed bramą. Odnalazł

komnatę...

- Kurde, ale ona piękna - zachwycał się Królewicz.

Rzeczywiście jej uroda była wprost nieziemska. Jasne, długie włosy, miła buzia, długie

rzęsy, rumieńce na pliczkach, bardzo zgrabna figura, piersi sporych rozmiarów. Aż

przyjemnie było na nią popatrzeć. W świetle zachodzącego słońca wyglądała jak Bogini.

Podszedł cichutko do jej łoża.

Pochylił się nad nią i złożył gorący pocałunek na jej ustach.

I nic!!!

Królewna nawet nie ...