Nosić swoją skórę cz. II - Opowiadania Erotyczne

Nosić swoją skórę cz. II

... sumienia.

Zostawić dziewczynę w ciąży z moim dzieckiem? Nie, nie mogłem tego zrobić. To dziecko niczemu nie zawiniło, to nie jest jego wina, że jego tatuś nie kocha mamusi. Chciałem być sam i rozstać się z Moniką, ale o ciąży dowiedziała się dwa tygodnie po przyjęciu zaręczynowym. Wtedy wszystko się skomplikowało.

- Jesteś z siebie dumny? – zapytała Monika.

Nie odpowiedziałem.

- Czy da się upaść jeszcze niżej? – to znowu jej głos. – Łukasz, kurwa jak ty wyglądasz?

W jej oczach pojawiły się łzy, lekko pociągnęła nosem. Ja dalej nic nie mówiłem, tylko słuchałem.

- Co ty z siebie zrobiłeś? Dlaczego mi to robisz?

Schowała twarz w dłoniach, a jej ciałem wstrząsnął szloch. Chciałem do niej podejść, ale ona w porę podniosła rękę zatrzymując mnie.

- Zostaw mnie – powiedziała i weszła do łazienki.

- Monika… - w końcu wydobyłem z siebie jakiekolwiek słowo.

Nie odpowiedziała i zamknęła drzwi na zamek. Nie było sensu dobijać się do łazienki. Zrzuciłem z siebie brudne ubranie i w samej bieliźnie usiadłem w kuchni. Ból głowy był nie do zniesienia, więc od razu wziąłem dwie tabletki przeciwbólowe i popiłem niewielką ilością wody. Znowu naszły mnie mdłości, ale tym razem jednak udało mi się nie zwymiotować.

Czy jest jeszcze we mnie odrobina rozsądku? Czy zostało już tylko skurwysyństwo i pogarda? Po piętnastu minutach Monika wyszła z łazienki, stanęła w drzwiach i spojrzała na mnie jak na ostatnie gówno.

- Jutro wyjeżdżamy, a pojutrze jest ślub – ...

... powiedziała. - Chyba o tym pamiętasz?

- Tak, pamiętam – odpowiedziałem.

- To dobrze – spojrzała na mnie z dołu do góry i pokręciła głową. – Idź i zrób ze sobą porządek, bo wyglądasz okropnie.

- Tak, masz rację – powiedziałem i po chwili dodałem. – Monika, czy wypowiedzenie słowa „przepraszam” będzie miało teraz sens?

- Nie Łukasz, już jest za późno na przepraszanie – cicho odpowiedziała. – Chciałabym tylko żebyś dla naszego jeszcze nienarodzonego synka zrobił to i nie staczał się na dno, jak ostatni kloszard.

Chciałem coś powiedzieć, ale Monika tylko odwracając się popatrzyła na mnie tak, jakbym był najgorszym gatunkiem zdrajcy. I tak właśnie się czułem.

Następnego ranka, stojąc przed lustrem doszedłem do wniosku, że nie jest ze mną jeszcze tak źle. Higiena osobista, wizyta u fryzjera i dwanaście godzin snu zrobiły swoje. Postanowiliśmy jechać dzień wcześniej, ponieważ droga była długa, a stan Moniki wymagał dużej ilości odpoczynku, więc podróż i ślub jednego dnia byłyby zbyt dużym wysiłkiem dla niej.

Co nikogo nie powinno zadziwić, to w drodze nie odezwaliśmy się do siebie ani jednym słowem.

Pierwsze co zrobiłem, gdy para młoda wyszła z domu żeby nas przywitać, to zadałem sobie pytanie. Czemu ona jest tak cholernie piękna? Włosy miała upięte wysoko na głowie. Czego skutkiem było odsłonięcie pięknej i smukłej szyi, którą chciało się całować. Idealna figura, duży biust i cudowne oczy tylko potęgowały moje uczucia.

Gdy do nas podeszli ogarnęło mnie uczucie ...