Diabel i pieklo - Opowiadania Erotyczne

Diabel i pieklo

... leżała też druga taka sama skóra, która mogła służyć jako odzienie zimą.

- Wszystkie te skóry zdobyłem sciągając je z padłej zwierzyny w górach i w lesie - wyznał i przystąpił do realizacji swojego szatańskiego planu - Wszystko by było dobrze gdyby nie jeden duży problem, który nie pozwala mi spać po nocach.

- Cóż to za problem - spytała ufna dziewczynka.

- Jest to straszliwy diabeł, który tak tęskni za piekłem, że całkowicie uprzykrza mi życie - spojrzał na nią ale nie zauważyła jego podstępu.

- To czemu nie wypuścisz tego szatana do piekła - spytała naiwna Bogna.

- Bo widzisz piekło mają tylko kobiety i takie dziewczynki jak ty - brnął w swoim podstępie dalej.

- Nic nie rozumiem ale jeśli mogę ci pomóc to powiedz co mam czynić - dziewczynka nadal nie wiedziała o co mu chodzi.

- Widzisz, żeby mi pomóc musiałabyś najpierw rozebrać swoje ubranie - powiedział z powagą w głosie.

- Dobrze, jeśli ma ci to pomóc - dziewczynka rozsznurowała swoją bluzeczkę i szybko ją zdjęła. Jego oczom ukazały się prześliczne, jeszcze malutkie ale już lekko zaokrąglone cycuszki z dużymi, jasnobrązowymi brodawkami. Następnie Bogna zdjęła swoją szeroką i długą spódnicę. W tym czasie nie noszono jeszcze bielizny i pustelnikowi aż zaparło dech w piersiach kiedy zobaczył jej bialutki, płaski brzuszek i pokryty meszkiem jasnych włosków wzgórek łonowy.

- Ja jestem goła a teraz ty pokaż mi swojego diabła i powiedz co mam robić ze swoim piekiełkiem, żeby go poskromić - ...

... powiedziała śmiało nie wiedząc co ją czeka.

Pustelnik odwrócił się do niej tyłem i zdjął swoją skórę, którą był okryty. Jego pośladki wydały jej się jeszcze większe. Nagle obrócił się do niej przodem. Dziewczynka aż rączką przysłoniła swoje śliczne usteczka żeby nie krzyknąć.

- A cóż to za potężny przedmiot sterczy pod twoim brzuchem? - drżącym głosem spytała i nie mogła oderwać wzroku od jego olbrzymiego kutasa. A był to rzeczywiście potężny narząd: bardzo gruby, długości nieco ponad dwadzieścia centymetrów, lekko wygięty w pałąk i do tego cały pokryty grubymi żyłami. Jego potężny łeb w kształcie grzyba, jakby zerkał na małą swoim dużym otworem, z którego wyciekała mazista ciecz.

- To właśnie jest ów diabeł rogaty, który nie daje mi w nocy spać a i w dzień hardo podnosi swój łeb i przeszkadza mi w rozmyślaniu i zbieraniu korzonków i ziółek - lekko drżącym głosem powiedział pustelnik.

- Powiedz mi zatem, gdzie jest owe moje piekło, które goszcząc tego olbrzyma może go poskromić i pomóc ci w spełnianiu roli pustelnika - szybko powiedziała Bogna i nadal z uwagą przyglądała się jego kutasowi.

- Widzisz moja droga twoje piekiełko, w którym można poskromić diabła jest między ślicznymii zgrabnymi nóżkami, jak u każdej kobiety. Żeby mi pomóc musisz położyć się na moim posłaniu na pleckach i najszerzej jak potrafisz rozłożyć swoje nóżki a ja położę, się na ciebie i pomalutku wepchnę swojego diabła do twojego piekła. Później trochę nim pofigluję w tobie i wtedy on wyrzuci swoje ...