Moja wierna suka. - Opowiadania Erotyczne

Moja wierna suka.

Odkąd pamiętam, była moją suką.

Wiedzieliśmy o tym już od pierwszego dnia, gdy nasze spojrzenia się ze sobą skrzyżowały. Poznaliśmy się przypadkiem, gdy moja tęsknota za towarzystwem znalazła się akurat w fazie zenitu. Jak okrutne słońce, polujące na kawałek odsłoniętego ciała podczas pustynnej wędrówki, paliła umysł pustką.

Czy była piękna? Oczywiście, że tak. Jedno spojrzenie w głębokie, pełne ufności oczy, zupełnie mi wystarczyło. Jej również. Zaakceptowała swą pozycję i wiedziałem, że jest w tym coś naturalnego. Położyła mi głowę na udach, nadstawiając się dla każdej pieszczoty. Gładziłem ją z zadowoleniem obojga, a gdy zaprzestawałem tej czynności na skutek zamyślenia, momentalnie przypominała mi o swojej obecności. Trącała dłoń nosem, lub przeciągała po niej mokrym językiem, ponownie wprawiając w ruch. Pokochałem ją. Tak mocno, jak można pokochać. Tak szybko, jak jest to możliwe. Zasadniczo mógłbym rzec, że pokochałem od pierwszego wejrzenia, a co najważniejsze, z wzajemnością.

O, tak.

Kochała mnie bardziej, niż na to zasługiwałem i godnie znosiła wszystko. Byle to "wszystko” miało bezpośredni związek ze mną. Wydawała z siebie jedynie głuchy dźwięk, który zdawał się być przepraszającym, gdy moja ciężka dłoń opadała na jej wąski tyłek. Tak samo, gdy ujmując jej głowę w obie ręce, mówiłem – Jesteś niedobrą suką. Dzisiaj pan nie jest zadowolony i bardzo się gniewa.

Chodziła po mieszkaniu markotna, dopóki nie opuściłem dłoni w symbolicznym geście. ...

... Zjawiała się wtedy błyskawicznie, wtulając twarz w rękę i przymilając się radośnie. Wiedziała, że bardzo ją kocham, choć potrafiłem ranić. Kilkukrotnym poklepywaniem dawałem jej wtedy znać, że wszystko jest już w porządku, a małe grzeszki zostały wybaczone.

I tylko raz, gdy naprawdę udało jej się mnie rozzłościć, przywiązałem w kagańcu do kaloryfera.

______________________________________________________________________

- O kim piszesz? – zapytała zaskoczona, opierając mi mocno głowę na ramieniu.

- Opowiadałem ci już o niej.

- Wiesz, co… Żebym ja nie pamiętała… O kim to jest?

- Mówiłem ci o koncepcie opisania psa w taki sposób, by wszyscy myśleli o kobiecie – odparłem z bezczelnym uśmiechem.

- Aaaa! – krzyknęła zaskoczona, gryząc mnie przy tym w ucho.

- O nie… - szepnąłem ze złością. – Właśnie na dzisiaj skończyłem. Teraz zabiorę się za ciebie.

- Zabierzesz się za mnie? – powiedziała, zawadiacko kiwając biodrami. – Normalnie strach się bać.

Spojrzałem na nią ciepło. Zmęczone oczy skoncentrowałem na źrenicach i przeszyłem je wzrokiem na wskroś.

- I już mam mokro – wyszeptała, zaciskając wargę zębami.

- Wiem.

Nonszalancko wzruszyłem ramionami.

- Słyszę, jak opływasz słodkimi sokami, moja mała.

Nie spuszczałem oczu, kontrolując jej umysł. To było tylko i wyłącznie nasze. Poddawała się mojej woli, czując drżenie całego ciała. Podniecało ją to w inny, niedostępny dla koleżanek sposób. Czuła jednocześnie strach i wolę poddania, które ...