Sebastian #7 - Opowiadania Erotyczne

Sebastian #7

VII. Lot

Poranek był okropny. Deszcz...wiatr...chmury... Pogoda wręcz depresyjna, taka jaką spotyka się w jesień, ale dopiero sierpień jest. Nieważne. Wstałem, zjadłem śniadanie, przyszykowałem się na wyjście.

- Mamo wychodzę...

- Powodzenia życzę, bądź silny, na pewno znajdziesz sobie jakiegoś Brytyjczyka lub Brytyjkę Londyn pełny jest Ludzi, tylko pamiętaj jutro rano mamy samolot, tylko nie siedź długo, bo zaśpisz jak zawsze i będą kłopoty.

- Dobrze mamo.

Wyszedłem z pustego już domu, nic nie było oprócz łóżek. Totalnie dziwny widok, taki niecodzienny. Szedłem przez park alejką koło fontanny, gdy nagle zawołali mnie Kacper z dziewczyną, Hubert i kilku innych znajomych, by się pożegnać i dali mi kosz pełen słodyczy.

- Dziękuję wam serdecznie. Wybaczcie, ale się lekko spieszę.

- Nie ma sprawy, trzymaj się tam.

Podążałem dalej alejką trzymając kosz i ze spuszczoną głową wpatrywałem się w kostkę, nie patrząc co się wokół mnie dzieje. Zatrzymałem się , gdy wpadłem na kogoś

- Przepraszam pana, zamyśliłem się, spieszę się..

- Też się spieszę do takiego Sebastiana - znajomy głos się zaśmiał

Podniosłem głowę i zobaczyłem Konrada i przytuliłem się do niego i pocałowałem, lecz po tym zacząłem płakać...

- Jest sprawa... - zacząłem krztusząc się łzami

- Co się stało? Coś zrobiłem źle? Daj mi szansę... Naprawię to

Przytulił mnie mocno, a mi zrobiło się tak przykro, jak nigdy.

- To nasze ostatnie spotkanie... - powiedziałem i zacząłem znów ...

... płakać. To mój pierwszy chłopak i już takie niepowodzenie.

- A co ty też się przeprowadzasz do Londynu? - parsknął sarkastycznie

- Tsaaa..

- A to ci dopiero... Kiedy?

- Tak szybko chcesz się mnie pozbyć ? Pewnie sobie znalazłeś kogoś innego...

- Przestań, tylko ciebie kocham. Tylko zauważ, że zawsze zapraszałem cię do domu babci, nigdy do swojego..

Popatrzyłem na niego z lekkim niezrozumieniem.

- Co masz na myśli?

- Nie przyprowadzałem cię tam, bo pakujemy się i remontujemy pod wynajem.

- Chcesz powiedzieć, że też się przeprowadzasz?

- Twoja mama ci nie mówiła, że będziemy mieszkać razem? Bo moja mama zatrudniła się do zespołu twojej, a cały zespół przenoszą do Londynu. Twoja mama sama chciała wziąć większy dom, żebyśmy się zmieścili wszyscy w 7.

- W 7? Jak to? Masz rodzeństwo?

- Mam, ale nie leci z nami. Skoro nie wiesz, to Ci nie mogę powiedzieć.

Byłem w tym momencie zarazem szczęśliwy, zły i zaciekawiony. Lecz najwięcej szczęśliwy.

- Masz wylot z nami?

- Nie, mamy wcześniejszy, bo mama musi coś załatwić jeszcze tam w Londynie. Muszę się już zbierać, bo mam coś jeszcze do zrobienia. Zobaczymy się jutro papa. Nie zapomnij o koszu, też chcę coś spróbować.

Wziąłem kosz z ławki i poszedłem do domu, a raczej do byłego domu. I od razu do mamy poszedłem

- Już wiesz wszystko

- Tak, czemu i tego mi nie powiedziałaś?

- Miała być to niespodzianka, Konrad sam chciał ci powiedzieć. Masz tu pieniądze, weź kup mu prezent bo to on to ...