Sen Marty o Mikołaju. (Aktualizacja) - Opowiadania Erotyczne

Sen Marty o Mikołaju. (Aktualizacja)

Przyśniło mi się, że odwiedził mnie Mikołaj, potężny chłop, który dostał się do mnie przez komin.

-Przeszorowałem ci komin! - rzekł tubalnie i patrzył lubieżnie na mnie, uśmiechając się z dwuznaczności tego co powiedział.

Stał przy kominku, przy którym suszyły się zwisające dwie moje pończochy - jedna czerwona, druga czarna - para od kabaretek. Obie pończochy - wstyd się przyznać - typowe "dziwkarskie".

Aż usiadłam na łóżku z wrażenia. Niesforna spódniczka wykorzystała to, by się nieco podwinąć, ukazując pończoszki...

Zorientowałam się jak seksownie jestem ubrana. Idealnie na mikołajki. Czerwone szpileczki, czerwona spódnica, a pończochy i bluzka - białe.

-A czy byłaś grzeczną dziewczynką?! - tubalnie znowu mentorskim tonem grzmiał, świdrując mnie sprośnymi oczkami.

-Pewnie grzeszyłaś! Nie uchroniłaś swej czci niewieściej i cnoty... I dałaś jakiemuś chłopakowi!?

-Takkk... Niestety... nie uchroniłam swojej czci... dałam...

-A zatem rózga! - był bezlitosny - podwijaj spódnicę do góry!

Posłusznie wypięłam się i zadarłam kieckę wysoko.

-Jeszcze wyżej! - komenda została wydana tonem nie znoszącym sprzeciwu.

Czułam, że chcę być bardzo uległa... Że bardzo tego chcę.

Zarzuciłam spódnicę powyżej pupy. Wyjątkowo skąpe stringi, z białej koronki, nie osłaniały zbytnio mojej pupy...

Głośny świst informował o zamaszystym razie.

-Auuaaa! Boli... - płaczliwym głosem demonstrowałam swą bezradność.

Kolejny świst.

-Ach! Auuuuuć!

Masowałam ...

... wypiętą pupę prowokacyjnie.

Rózga upadła na podłogę. W jaj miejsce nastąpił zamaszysty klaps.

-Auuuuu! Moja biedna pupa... - biadoliłam.

-Sprawdźmy, jaka biedna...

Zaczął mi ją masować, ale tylko chwilę, wnet począł ją brutalnie macać.

-Ale masz duże dupsko! Pewnie po to, żeby dobrze amortyzowało podczas rypania!

Ściskał mój tyłek jak w imadle. Jego palec zawędrował już do mojej szparki.

-A jaka ciasna ta twoja piczka!

Sapał.

-Za jednym zamachem sprawdzimy amortyzację pupy i poradzę coś na tą ciasnotę.

Moje protesty na nic się nie zdały.

Ciężki pastorał Mikołaja wylądował w mojej delikatnej dziurce.

Był okrutny... Moje jęki w ogóle go nie wzruszały... A może... nawet dopingowały!

-Ho ho ho! - wykrzykiwał w rytm swych nielitościwie potężnych pchnięć!

Sekundował mu jakiś dzwoneczek przyczepiony do jego stroju.

-Czy będziesz.... już grzeczną... dziewczynką? - między sapaniami wysyczał.

Jego wielka broda szorowała mnie po szyi, plecach.

-Ochh.... Tak... Ojej! Będę... Aaaaaa! Grzeczną... Aaaaa! Aaaaa! Dziewczynką... Ochhhhh!

Myślałam że twardy pastorał przebije mnie na wylot.

-Święty.... Ochhh! Mikołaju... Aaaaaaa! Aaaaaa! Błagam... Ochhh! Nie tak mocno... Auuuu!

Jednocześnie, czułam jakby uderzenia wielkich jąder o mój tyłek...

-Ho! Ho! Hooooooooooooo! Nie bój, nie bój dziewucha! Jeszcze jest Rudolf. Renifer! On też cię wyrucha! - wierszykiem, śmiejąc się wykrzyczał Mikołaj.

Za oknem hulał wiatr, ale przebijał się jakby ...