Zaspokojony przez siostrę - Opowiadania Erotyczne

Zaspokojony przez siostrę

... Wpierdol?! Wpierdol?! – krzyczał ze złością. – Sam jesteś idiota! Zważaj sobie! Kipek zaczął zaśmiewać się jeszcze bardziej. – Wstawaj, to ci wyjebię! – zachęcił go zabawnie Radosław, tupiąc nogą. – Spokój, Radomir, bo sobie krzywdę zrobisz – powiedział Marek, chwytając Radosława za ramię i patrząc na niego groźnie z góry. Radosław od razu się skulił i spotulniał. Nie poważyłby się na bójkę z Markiem, bo jego zadbana twarz najprawdopodobniej zostałaby wtedy poważnie oszpecona. Swoją muskulaturę wykorzystywał tylko do podnoszenia ciężarów na siłowni i do popisywania się nią, ale w żadnej bijatyce chyba nigdy nie brał udziału, a już na pewno nie z kimś ewidentnie silniejszym od siebie. – Słyszałem, Radomir, że musisz już iść – rzekł rozkazująco Marek. Radosław patrzył na niego tępo, nie rozumiejąc, o co mu chodzi. – Właśnie, wypierdalaj stąd, baranie! – przetłumaczył mu Kipek, podnosząc się z podłogi i przecierając łzy rozbawienia.. – Nikt cię tu przecież nie zapraszał! Radosław nie wiedział, jak się zachować i zrobił się czerwony ze wstydu. Został niekulturalnie wyproszony i nie mógł się przeciwstawić. Jego duma poważnie ucierpiała. Marek świdrował go nieznoszącym sprzeciwu wzrokiem. Radosław wyglądał, jakby miał się zaraz rozpłakać, aż w końcu się poddał. – Muszę już iść – bąknął do Karoliny, spuszczając głowę i odwracając się. Ruszył czym prędzej w stronę wyjścia, z zawstydzenia chcąc chyba jak najszybciej zniknąć wszystkim z oczu. – Czekaj! – krzyknęła Karolina, wstając. ...

... Nie czekał, przyśpieszył jeszcze kroku. – Jak tak, to ja też idę! – parsknęła moja siostra, ruszając za nim. – Nie, ty zostajesz! – rozkazałem, chwytając ją w pasie i przyciskając do siebie. Zaczęła się szarpać, ocierając się pupą o mojego fiuta, który w mig przez to zesztywniał. Zaraz ją wypuściłem, bo Radosław i tak już zniknął za drzwiami. Po chwili niezdecydowania, mając do wyboru albo iść za nim w mrok nocy, albo zostać na miejscu, Karolina wybrała wygodniejszą z tych opcji i bez słowa siadła z powrotem na kanapie. Nie omieszkała jednak okazać swego niezadowolenia poprzez naburmuszenie twarzyczki i ostentacyjne skrzyżowanie ramion. – Głupki! – burknęła. – No dobra, mordki, ja już też będę zawijał – oświadczył Marek. – Już chyba po imprezie… – Zostań jeszcze – prosił Kipek. – Przecież mamy jeszcze wódkę. Marek poklepał go tylko po ramieniu, pożegnał się i opuścił dom. Ja natomiast siadłem koło obrażonej Karoliny i ukłułem ją palcem w żebro. – Ojejku, jaka zła – zażartowałem. – Daj mi spokój! – Ojojoj, ale jestem zła… Trzeba cię rozweselić – zacząłem łaskotać Karolinę po bokach, co od razu wymusiło u niej chichot. – Ale wkurzona na nas, trzeba ją rozruszać, dawaj Jano! – Kipek dołączył do mnie, siadając po drugiej stronie Karoliny i pomagając mi w łaskotaniu jej. – Ej no, przestańcie! – krzyczała, śmiejąc się i wierzgając nogami, aż podwinęła się jej spódniczka. – Wiem! Tu potrzeba wódki! – zauważył z euforią Kipek, po czym wstał i ruszył do stolika. Kiedy się jednak dorwał ...