Pan Kapitan - Opowiadania Erotyczne

Pan Kapitan

Nie było Cię bardzo długo, miałam o tobie zapomnieć, ale nadal zaprzątasz moje myśli. Czasami jak zamknę oczy widzę Ciebie, przytulasz mnie i patrzymy ze wzniesienia na miasto nocą. Wczoraj wróciłeś. Nie wolno mi myśleć o tobie, ale już dawno przestałam mieć nad tym wszystkim kontrolę…

- Iga czy odpisałaś już na tą wiadomość z Chin? Iga mówię do Ciebie!

- Ah… ja… tak… już odpisuję przepraszam…

- Przypominają się tobie już drugi raz, ja za Ciebie tych część nie zamówię, wypisz im te numery katalogowe, jest już południe i za chwilę pójdą spać.

- Przepraszam… już piszę…

- Co się z tobą ostatnio dzieje, zaczynam się zastanawiać czy ten awans był dobrym pomysłem.

- Przepraszam Marzenko, obiecuję, że teraz już się skupię na tym co robię.

- Obiecuję, obiecuję… ty mi lepiej nie obiecuj tylko zamów produkty na targi w Portugalii!

- Już zamówiłam, przepraszam jeszcze raz…

- Chodź spadamy, jest już późno.

- Ok, jeszcze tylko podejdę do toalety i lecimy

- Zastałam ją stojącą przy oknie, obserwowała samochody stojące na parkingu.

- Hmm, podziwiasz swojego Hyundaia? Całkiem nieźle się prezentuje po umyciu, zapomniałam już jaki ma kolor taki był brudny.

- Ty i ta twoja złośliwość!

- Za nią właśnie mnie kochasz

- a miłość jest, ślepa inaczej urwałabym Ci dzisiaj głowę

Zobacz jakie Volvo podjechało pod biuro. Jak na moje oko warte ze 300 kawałków…

- Volvo?

Uderzyła mnie fala gorąca, jak ostatnio się z nim widziałam jeździł czarnym Volvo ...

... – nie - to musi być zbieg okoliczności… Podejdź do okna! Zobacz! Nie stój tak, nie rób z siebie wariatki!

- Iga!

- mm?

- Pytam czy wszystko w porządku!?

- Tak…

- To podejdź, zobacz, jakiś zagubiony przystojniak w garniturze stoi przy Volvo z kwiatami, wygląda jakby na kogoś czekał, jakby kogoś szukał… wypadałoby mu pomóc się odnaleźć, nie sądzisz?

- To idź, ja muszę wrócić na chwilę do biura – zapomniałam czegoś zabrać…

- Czego zapomniałaś zabrać?

- Telefonu…

Odwróciłam się z zamiarem ucieczki, jeszcze chwilę schowam się w biurze i przemyślę, co teraz zrobić. Czarne Volvo pod biurem, to dziwny zbieg okoliczności… Mogłam chociaż wyjrzeć przez okno i zobaczyć czy moje przypuszczenia są słuszne…

- Iga!

- Tak?

- Dziewczyno skup się! Jak mogłaś zapomnieć telefonu jak właśnie dzwoni w twojej torebce?

…

- Tak słucham?

- Dzień dobry moja droga, chciałem zapytać co u Ciebie słychać ?

- Dzień Dobry Panie kapitanie, u mnie wszystko dobrze, a co u ciebie….?

- Stoję właśnie pod twoim biurem, czyżbyś właśnie kończyła pracę?

- yhm, ja… no tak… ale ja… wiesz jestem umówiona…

Rozmowę przerwał głos Marzeny:

- Gdzie ty niby jesteś umówiona? Mówiłaś, że dzisiaj chcesz mieć spokojny wieczór z filmem w domu?

(Dlaczego ona zawsze uważa, że może się we wszystko wtrącać, nawet w moją rozmowę telefoniczną!)

- Iga, proszę… nie uważasz, że powinnaś poświęcić mi chociaż chwilę, tyle czasu mnie nie było…

- Przepraszam… głupio wyszło… ...