Namiętny tydzień cz.2 - Opowiadania Erotyczne

Namiętny tydzień cz.2

... mnie. Skinęłam twierdząco głową. Sama chętnie też się napiję ale herbaty. Suszyło mnie jak diabli po tej robocie.

-Mów za siebie… A ty kuzynko?

-Nie, nie pijemy. –z byle kim, dodałam w myślach. Kate usiadła na skraju ławki jak najdalej od tłuściocha, ja wzięłam się za nastawienie wody i przygotowanie kubków. Czułam czyjś wzrok na sobie. Oby to była ukochana. Spojrzałam i miałam rację.

-No co ty, ze mną się nie napijesz? –napierał Zbyszek.

-Już powiedziała, że nie. –powiedziała Kate.

-Dobra, już OK… ty jakaś jej strażniczka czy co? –odparł.

Żebyś wiedział! Nie pozwoli by mi włos spadł z głowy! Zaśmiałam się w duchu. Nieraz mi to mówiła, dlatego czułam się bezpiecznie przy ukochanej. No i ufałam jej.

-Dobra koleżanka. –powiedziała twardym głosem.

Ku uciesze Zbyszek z ciotką powrócili do jakiejś rozmowy. Kilka minut później wyszłyśmy z herbatami usiąść przy stole na świeżym powietrzu i pogadać o własnych sprawach. W międzyczasie zadzwoniła mama zapytać jak się czujemy tu na wsi, więc opowiedziałam jej o większości rzeczy i zapewniłam, że jesteśmy grzeczne w stosunku do cioci. Mówiła, że wcześniej dzwoniła do ciotki, która obiecała, że nikomu o nas nie powie. Pożegnałam się i w spokoju dopijałyśmy razem herbatę. Razem. Ostatnie chwile spokoju. Jutro przyjeżdżają rodzice. Pojutrze święto. Pojutrze wszyscy zasiądą do jednego stołu.

W pewnym momencie z domu wyszła ta blondyna, Edyta. Uśmiechnęła się na nasz widok i podeszła, pytając:

-Można się ...

... dosiąść?

-Tak, pewnie. –Odpowiedziałam, więc usiadłam.

-Powinniśmy pogłębić więzy rodzinne… Ciotka i Zbyszek cię znają, ja wcale. –dobra dobra, wiem, że przyszłaś do Kate, pomyślałam.

-Ma pani rację… -odpowiedziałam.

-Ładnie tu, nie? –próbowała ciągnąć rozmowę, Kate się nie odzywała, kręciła telefonem w ręce z nudów.

-Tak, i ten spokój… -odpowiedziałam.

-Ja właśnie Zbyszka na wsi poznałam… -no tak, ona jest hetero.

-Tak, na wsi poznaje się ciekawe osoby. –słowny ping-pong.

-A jak tam wasze chłopaki? Lub mężowie? Puścili was tak same? –Ech… blondynki…

-Nie mam męża ani chłopaka.

-Ja też nie. –odezwała się nagle Kate. –W wyobraźni przybiłam piątkę z ukochaną.

-A czemu to? Jaki chłopak by was nie chciał? Ładne, zadbane, podobno pracowite…

To nie tak blondyno, to my nie chcemy chłopaków, pomyślałam. Kolejna piątka z ukochaną.

Zaraz zaraz… czyżby chciała od nas wydusić te piękne słowo na l? Hah, „słowo na L” to fajny serial.

-Później będziemy myśleć nad związkami i ślubami. Na razie jesteśmy młode i chcemy być wolne –usprawiedliwiła mnie po dłuższej chwili ciszy.

-Noo ale to jest twoje zdanie –powiedziała, pochłaniając oczami Kate.

-Znamy się już troszkę. –odpowiedziałam.

-No chyba, że tak… -odpowiedziała, wbijając wzrok w starego orzecha obok nas. Nagle Kate wstała i powiedziała:

-Jadę do sklepu, potrzebujesz coś?

-Nie… Albo… weź bitą śmietanę. –odpowiedziałam. –pokażę ci małą sztuczkę.

Obdarowała mnie tym swoim uśmiechem i ...