Joanna w klubie Cz.7. Zasadzka szefa - Opowiadania Erotyczne

Joanna w klubie Cz.7. Zasadzka szefa

... fakt. Zaprosił Janusza na drinka, mając nadzieję, że uda mu się go jakoś podpuścić. Wypytywał go więc czy pracują tylko na miejscu, czy gdzieś dalej też? W odpowiedzi usłyszał, że mają możliwość pracy nawet poza krajem, nawet ostatnio ruszył gdzieś w Portugalii jakiś duży projekt i mogliby pracować tam nawet przez trzy miesiące. - Trzy miesiące – powtórzył sobie Kamil – trzy miesiące z Joanną. To byłoby coś niesamowitego. - I co nie wybieracie się tam? To byłby niezły zarobek pewno – spytał. - Nawet lepiej niż niezły. Ale musiałbym wysłać tam moich sprawdzonych fachowców, a nie wiem czy młodzi poradzą sobie na miejscu. - Czemu mieliby nie poradzić? – podpuszczał Kamil – Jak nie pozwolisz się im sprawdzić to nigdy sobie nie zaczną radzić. - Mówisz? - No a jak, nie są to przecież studenci na praktykach, bo już pracują jakiś czas z tobą. Człowieku, jak można dorobić się na tym, to nawet się nie zastanawiaj, czasem trzeba nieco zaryzykować. - Wiesz, może masz rację. - No też tak myślę. - Ale wiesz, to trzeba przygotować, uzgodnić, chłopaki musieliby zostawić swoje rodziny na trzy miesiące. - A co rodziny nie poradzą sobie trzy miesiące bez tatusiów? Jeśli mają małe dzieci to masz rację, ale jak mieszkają z samymi żonami albo z wyrośniętymi już dzieciakami, to w czym problem? Jeszcze będą się cieszyć z kasy. - No może i tak, muszę to jeszcze przemyśleć. - A jak żona? - Wyjechała znowu na kilka dni. - To co? Potrzebujesz towarzystwa? Haha! - A wiesz, wieczorami może by się i ...

... jakieś przydało. - No to na koszt firmy! I zdrowie, za małżonków wyjeżdżających do pracy. Starał się jak mógł, niepewny sukcesu. Wieczorem wysłał Januszowi do towarzystwa jedną z tancerek, karząc jej dodatkowo, w razie gdyby zaczął z nią rozmawiać o takich wyjazdach, powtarzać jego słowa. Kilka dni później, spadła na Joannę wiadomość, jak grom z jasnego nieba. Szef wysyłał Henryka i jego kolegów po fachu do pracy przy dużym projekcie w Portugalii, co prawda za grube pieniądze, ale na aż trzy miesiące. Nie wiedziała co powiedzieć, to było na tyle nadzwyczajne wydarzenie, że czuła że jej szef musiał maczać w tym palce. Nie miało to sensu, ale musiał. Trzy miesiące bez Henryka oznaczało dla niej trzy miesiące z samym Kamilem. Prosiła męża jak umiała, żeby nie wyjeżdżał, ale nie był władny decydować, to było polecenie odgórne. Z resztą ta perspektywa dla niego, nie była jakoś specjalnie straszna. Joanna nic nie mogła zrobić. - Może jednak to tylko przypadek? – mówiła sobie – Może uda mi się utrzymać to w tajemnicy, przynajmniej przez jakiś czas? Henryk miał jechać za nieco ponad tydzień, Joanna z ogromnym niepokojem szła następnego dnia do pracy. Nie wydarzyło się jednak nic nadzwyczajnego. Kamil nie wzywał jej na rozmowę, nie wypytywał o nic. Przyszedł dzień wyjazdu Henryka, a w klubie nadal cisza. - Więc to jednak był przypadek – mówiła. Wyjechał i nadal nic nie wskazywało na jakiekolwiek zaangażowanie Kamila. Następnego dnia szef niby niepozornie wypytywał ją jak to robił nieraz o ...