Trójkąt wileński - Opowiadania Erotyczne

Trójkąt wileński

... dwa palce pomiędzy guzikami koszuli, dotknął brzucha Justyny. Po raz enty spotkał się z werbalnym protestem, połączonym z chwyceniem w obie dłonie palców drugiej ręki, niezaangażowanej w forsowanie koszuli:

- Aruś! Tak nie wypada.

- Czemu? Te jej usteczka muszą być bardzo smakowite. – Arek skomentował postać dziewczynki.

- Aruś, nie żartuj! Nie o nią chodziło.

- A o co?

- O twoje palce. Aruś!

- Pocałuj mnie.

- Co?! – Justyna szepnęła głośno, nie dowierzając uszom i w jeszcze mniejszym stopniu poznając samą siebie.

- Pocałuj mnie.

- Chyba nie teraz, nie tutaj i nie przy tych ludziach – teraz już i ona flirtowała na całego.

- Dlaczego nie? Mam poprosić tę małą? – bezczelność Arka sięgnęła zenitu.

- No, spróbuj. – zaśmiała się Justyna i bezdźwięcznie przyłożyła usta do jego policzka, przypadkiem trafiając w kącik ust.

- Cztery do jednego. – brzmiał uaktualniony wynik meczu.

Jak tylko Niemcy wyszli, Arek obrócił Justynę przodem do siebie i złożył wilgotny pocałunek na jej usta.

- Ty jesteś słodsza niż ta szwabiara. – tak Arek wytłumaczył swój śmiały postępek.

Będąc pewną, że był to ich pierwszy i zarazem pożegnalny pocałunek, nie spieszyła się z wychodzeniem na zewnątrz. Chcąc maksymalnie skorzystać z uroku chwili, zarzuciła Arkowi ramiona za szyję i patrząc mu głęboko w oczy, szepnęła:

- Tylko nikomu ani słowa!

Całowali się, aż ciszę zmącił tupot nóg następnych zwiedzających.

- Aruś, zostawisz mi chociaż adres maila? – ...

... spytała Justyna wychodząc na schody.

- Jasne, Justyś. Potem. W hostelu. – odpowiedział, wbrew sobie.

Arek wolałby wymienić się kontaktami od razu, a najlepiej w ogóle nie rozstawać się z dziewczyną, której usta smakowały obietnicą niebiańskich rozkoszy, ale chciał coś zostawić "na potem”. Chciał mieć pretekst do choćby krótkiego spotkania wieczorem. A w wymianie maili nie ma przecież niczego zdrożnego. Chłopak jej tego nie zabroni.

- A jak nie będzie już tego potem? – w sercu Justyny zawitał niepokój.

- Wtedy lepiej żeby go nie było. Jak ma się okazać, że mu na mnie nie zależy, a tylko się mną bawi, to lepiej będzie, jak to się skończy już dzisiaj. – odpowiedział rozum.

***

Dalszą część dnia wypełnił spacer uliczkami Wilna, kilka razy przerywany dla zaczerpnięcia sił w staromiejskich kafejkach. Były lody, nawet dwa razy, piwo z miejscowego browaru – Arek, podstępnie zadbał o to, by Michał dostał najmocniejszego koźlaka, a sam, dla niepoznaki, pił bezalkoholowe – oraz kolacja w dość wykwintnej restauracji.

Kiedy we troje wracali do hostelu, Michał już z całego serca nienawidził Arka za to, że zupełnie skupiał uwagę Justyny na sobie oraz za to, że koszt lodów i kolacji, w ciągu zaledwie jednego popołudnia przekroczył tygodniowy budżet, skrojony pod stołowanie się w McDonaldach. Uczucie nudy oraz beznadziejne próby znalezienia sensu w trzebiotaniu dziewczyny i jej – nie ich – nowego znajomego powodowały silny ból głowy. Jedyne wyjaśnienie sytuacji, jakie ...