Kłamca (II) - Opowiadania Erotyczne

Kłamca (II)

Obudziła się potwornie zdrętwiała. Jęknęła i spróbowała rozruszać ścierpnięte koniczyny.

– Dobrze spałaś? – Mężczyzna leżał na brzuchu, wygodnie rozciągnięty i mierzył ją kpiącym spojrzeniem.

– Nie! – warknęła ze złością. – Za to ty jak widzę, masz się doskonale?

– Owszem. Zaczekaj, rozkuję cię – wstał i po prostu ją uwolnił.

– Jakaż łaska mnie spotkała.

– To nie łaska. Przygotujesz śniadanie.

– Najpierw idę do łazienki. – I nie czekając na pozwolenie zniknęła za dębowymi drzwiami.

Wzruszył ramionami i bez pośpiechu wciągnął spodnie. Nie bardzo przejmował się kobiecymi humorami. Jeszcze jedna nocka i postara się stąd ulotnić. Byle dotrzeć do granicy, potem będzie bezpieczny. Kiedy tylko założył koszulkę, drzwi łazienki otwarły się z hukiem i ukazała się w nich najwyraźniej wściekła kobieta.

– Co to ma znaczyć? – Pomachała mu przed nosem szczoteczką do zębów.

– Pożyczyłem.

– Cham!

– Wielkie mi rzeczy – wzruszył ramionami.

– Trzeba było poprosić, mam kilka zapasowych.

– Po co? Wyglądasz na czyściocha.

– Ale ty nie!

– Tak? – Podszedł bliżej. Cofnęła się, lecz nie zmieniła wyrazu twarzy. –Wydawało mi się, że wczoraj byłaś nieco odmiennego zdania?

– Byłam. Ale już nie jestem. Idę się ubrać.

– Sama możesz bywać tylko w łazience. – Wolnym krokiem podążył tuż za nią. Przyglądał się jak wertuje zawartość szafy, aby po chwili wyjąć z niej sprane dżinsy i białą koszulkę. Oraz koronkową bieliznę.

Minęła go i na powrót zniknęła w ...

... łazience. Cierpliwie poczekał, aż skończy.

– Może jajecznica? – spytał z namysłem, bo gdy wyszła, przyglądał się właśnie zawartości lodówki.

Marianna bez słowa wyjęła z szafki niewielką patelnię. Jej nieproszony gość usiadł przy stole i przyglądał się każdemu ruchowi. Zaparzyła kawę, wstawiła mrożone bułki do piekarnika, a na samym końcu rozbiła jajka.

Postawiła jedzenie na jasnobeżowych podkładkach. Tym razem i ona czuła się głodna. Kiedy skończyła, odsunęła talerz i w obie dłonie ujęła na wpół opróżniony kubek z kawą.

– Co dalej? – spytała nieoczekiwanie.

Przełknął ostatni kęs i również odsunął talerz.

– Nic. Jeszcze jedna noc i będziesz wolna.

– Tak po prostu? – W jej głosie brzmiało niedowierzanie.

– Chyba, że chcesz czegoś więcej? Mam cię skuć i przelecieć? – Uniósł pytająco jedną brew.

– To wulgarne słowo – skrzywiła się, ale nie odpowiedziała na prowokację. – Jak i cały ty.

– Możliwe – odparł, wygodnie rozsiadając się na krześle. – Jesteś księgową? Czy sekretarką, którą ukradkiem obrabia jakiś ulizany elegancik?

– Jestem doktorem w zakładzie etnologii i antropologii – oświadczyła wyniośle. – A za rok przedstawię rozprawę habilitacyjną. O ile wiesz, co znaczy to słowo.

– Znaczy się wykopujesz trupy?

– Prostak!

Pochylił się i oparł łokcie o blat stołu. W szarych oczach pojawiła się stal.

– Nie obrażaj mnie laleczko. Nie wychodzi ci udawanie baby z jajami.

Może miał rację? Jednak bez względu na to, Marianna postanowiła już więcej ...