Czas tak szybko leci cz. 3 - Opowiadania Erotyczne

Czas tak szybko leci cz. 3

... oświadczyć? Klęknąć z pierścionkiem w dłoni przed nią i prosić, by wyszła za mnie? To chore. Co gorsze, chciałem z nią być, a wiedziałem że nie można tego ciągnąć w nieskończoność.

Jednak chciałem żyć chwilą, bo tyle mi pozostawało. Cieszyć się i jak najwięcej wyciągać z tego co obecnie się działo, bym mógł za kilka lat wspominać te piękne chwile. I być może kiedyś być na jej ślubie. Przerażała mnie wizja że będę patrzył na to jak całuje i przytula ją ktoś inny. Jak ktoś inny w noc po ślubną robi to, do czego ja tylko miałem prawo. Obrzydliwe. Nawet nie mieściło mi się do w wyobraźni, że kiedyś może tak być. A gdyby był dla niej nie dobry? Gdyby ją krzywdził i gdyby szukała u mnie pomocy? Zabiłbym go. Bez zastanowienia.

W każdej chwili myśląc o niej doświadczałem co raz to nowych stanów. Zabić? Dla Sylwii? Gdyby ktoś skrzywdził moją kochaną perełkę? Nie było nad czym rozprawiać. Zrobiłbym to z zimną krwią.

Telefon. Krótki dźwięk sygnału obudził mnie z zamysłów. Odwróciłem się, podszedłem do kuchennego stołu, na którym leżał telefon. Nie trudno się domyślić, że dzwoniła Sylwia. Była godzina 23:40.

-Co tam skarbie? Czemu dzwonisz tak późno?

-Nic się nie stało, spokojnie. Tęsknię po prostu za Tobą.

-Nie jesteś sama. Przyjedź do mnie szybko, albo wyślij mi cząstkę siebie, żebym mógł się Tobą nacieszyć.

-Dla Ciebie zrobię wszystko. - powiedziała lekko się śmiejąc.

-Kiedy w końcu przyjeżdżasz?

-27 grudnia. Powiedziałam, że wyjeżdżam od razu. Rodzice ...

... chcieli abym wyjechała dopiero po nowym roku, ale powiedziałam że idziemy ze znajomymi gdzieś na sylwestra, dlatego jadę od razu.

-To dobrze, nie mogę się już doczekać. W domu jest taka pustka gdy Cię nie ma, nie mam do kogo się odezwać, ani kogo przytulić.

-Dobrze, nie martw się nie długo już będę. Wszyscy poszli na pasterkę, ja nie chciałam iść, wykorzystać te półtorej godziny by z Tobą porozmawiać.

-Świetnie. Nikt Cię nie usłyszy przynajmniej.

-Nom. Skarbie, co byś zrobił, gdybym była teraz tam. Obok Ciebie? Ubrałabym się w prezent pod choinkę dla Ciebie. W stroju śnieżynki, czerwonych pończoszkach. Zamiast kamizelki bym miała mocno ściśnięty mikołajkowy gorset. Brakowałoby mi tylko dzwoneczków, pomógłbyś mi jakoś? Ahh, no i laski w ręku, tak jak przystało na prawdziwego Mikołaja.

-Jeeeeju, nie mów tak, bo zaraz coś sobie zrobię. Nie dość że tęsknię to mówisz w ten sposób? Zastanów się. - śmiałem się.

-Mhmm, byłabym bardzo gorącą śnieżynką, taką mega napaloną, taką które potrzebuje laski i dzwoneczków. Proszę, pomógłbyś mi?

-Mhmm, laska i dzwoneczki to bardzo wyjątkowe przedmioty. Musiałabyś się bardzo postarać.

-Zrobiłabym wszystko aby je mieć. - mówiła taki głosem, jakim mówi do mnie zawsze gdy się kochamy. Skojarzenie tego głosu sprawiło, że musiałem rozpiąć spodnie.

-Skarbie, włącz wideo-rozmowę i połóż telefon przed sobą, błagam.

-No już, masz. I jak Ci się podoba Twoja śnieżynka?

O zgrozo. Ona faktycznie ubrana była w taki strój! Dokładnie ...