W świecie kłamstw rozdział 41 ostatni - Opowiadania Erotyczne

W świecie kłamstw rozdział 41 ostatni

... Henry'ego, proszę. Wyglądasz fatalnie, nasz lekarz cię opatrzy...

- Obejdzie się — warknął Alek i objął Joannę ramieniem. - Jeśli ten kretyn się znajdzie gdzieś po drodze, nie omieszkam go zatłuc.

- Uważaj, chłopcze — mruknął Fryderyk. - Grozisz szlachcicowi...

- Przede wszystkim — wycedził czarnowłosy przez zaciśnięte zęby — grożę śmieciowi, który pobił kobietę.

Godzinę później wsiadali już w trójkę do samochodu, który miał zawieźć ich na lotnisko. Malec co prawda wciąż dopytywał o ojca, ale gdy dostał kolorowankę, szybko zajął się nowym tematem.

- Więc... nie wiedziałeś? - zapytała cicho Aleka, gdy wreszcie ruszyli w drogę. Pokręcił głową.

- Nie. Nie miałem pojęcia. Gdybym wiedział, ostrzegłbym cię od razu.

- Ale kiedyś powiedziałeś mi, że on nie jest taki, na jakiego wygląda. Że mnie skrzywdzi...

- Cóż — odchrząknął. - Kłamałem. Miałem nadzieję, że uwierzysz i odejdziesz od niego. Cholera, może gdybym starał się mocniej...

- Nie miałeś szans. Przynajmniej nie wtedy — uśmiechnęła się przepraszająco. - I gdyby nie ten kawalerski...

- Nie szkodzi, ja wszystko rozumiem.

- Gdzie właściwie lecimy?

- Do Szwajcarii... Ale tylko na chwilę.

- A gdzie dalej?

- Lubisz ciepłe kraje?

- Owszem — odparła ostrożnie.

- Więc Hiszpania powinna ci się spodobać — uśmiechnął się do niej nieznacznie. Kiwnęła głową, ale myślami była bardzo daleko. Bała się, ale w obliczu tego malucha tak ufnie przytulonego do jej boku, nie mogła okazać żadnej ...

... słabości. Była mu teraz potrzebna jak jeszcze nigdy. Stracił matkę, a teraz jeszcze ojca. Ona nie mogła go opuścić. Żałowała jednak ogromnie, że przez tyle czasu żyła w świecie, w którym otaczały ją kłamstwa. I to tego kalibru.

- Gdzie tatuś? - zapytał Henry sennie, gdy parę godzin później dotarli do niewielkiego domku w szwajcarskim lesie.

- Będzie później — mruknął Alek łagodnie, wnosząc chłopca do środka.

- Tatuś dzisiaj krzyczał na mamusię — powiedział malec, wtulając się ufnie w ochroniarza. - Tak nie wolno.

- Masz rację, nie wolno, mamusia jest super. Ale teraz już o tym nie myśl, idziemy spać...

- Zasnął wreszcie — szepnął, siadając na kanapie obok Asi. Kiwnęła niemrawo głową, grzejąc dłonie o kubek herbaty. - Powinnaś przyłożyć sobie lód na tę opuchliznę — westchnął. - Zobaczę, czy jest coś w lodówce.

- Dziękuję... Za wszystko — głos jej mocno drżał i walczyła ze łzami. - Wiem, że ta ciąża mocno wszystko skomplikowała...

- Hej, już dobrze — ostrożnie obłożył jej twarz lodem. - Jestem tu z wami, jesteście bezpieczni. Cała wasza trójka. I oczywiście, że musiałem. Nosisz moje dziecko. Nie sądziłem, że ten jeden raz tak wiele zmieni, ale nie mam nic przeciwko temu. Niczego nie skomplikowałaś. Wszystko stało się o wiele łatwiejsze, wiesz? Jak się czujesz, kochanie? Potrzebujesz czegoś?

- Chciałbym się wykąpać, a potem coś zjeść... Alek?

- Tak, kochanie?

- Czy tutaj dowożą pizzę?

- Jasne. Masz ochotę?

- Ogromną.

- Prawidłowa decyzja — ...