Alan S. - cz. XVI - Opowiadania Erotyczne

Alan S. - cz. XVI

... swojemu ojcu w biznesowych podróżach do siedziby emira.

Jako dojrzały mężczyzna doceniał jej urodę i elokwencję podczas spotkań, ale nigdy by mu na myśl nie przyszło, interesować się nią, jako potencjonalnym obiektem matrymonialnym. Oczywiście martwiło go to, że nie posiada syna, potencjalnego następcy.

Zbudował potężne imperium biznesowe i brak naturalnego następcy, mógł zniweczyć cały dorobek jego życia. Brak syna oznaczał również, że po śmierci emira, władzę w emiracie przejmie jeden z jego braci lub jego syn. Docenił więc starania żony.

A Amira wyjawiła też mężowi, co zaplanowała, aby zrealizować ich wspólne marzenia o posiadaniu syna. Wyznała mu również, że jest gotowa zrezygnować z roli pierwszej żony, jeżeli Dżamila urodzi mu syna i nie zechce być żoną drugoplanową.

Emir długo nie godził się na takie rozwiązanie, nawet pod groźbą, że w przypadku jego śmierci, władzę w emiracie przejmie jego brat, który posiada syna. W końcu po wielu namowach i gorących prośbach żony, poddał się i zgodził się współpracować.

Postawił tylko jeden warunek; że pomiędzy nimi nic się nie zmieni i Amira pozwoli mu się kochać tak, jak dotychczas. W tym celu musi przemyśleć i zaplanować wszystko w ten sposób, aby ich wzajemna miłość nie doznała szwanku.

Widział też, że jego żona nawiązała z Dżamilą bardzo dobre, wręcz serdeczne relacje. To rokowało, że być może księżna wypracuje i uzgodni z Dżamilą takie warunki funkcjonowania ich potencjalnego związku małżeńskiego, które ...

... zadowolą ich wszystkich.

Dał więc żonie zielone światło i całkowicie wolną rękę do podejmowania wszelkich decyzji także w jego imieniu. Księżna Amira mając zgodę i pozwolenie męża na aranżowanie jego małżeństwa z Dżamilą, jako drugą bądź pierwszą żoną przystąpiła do działania ze wzmożoną energią.

Odbyła więc długą rozmowę najpierw z Dżamilą, aby dać jej odczuć, że docenia i szanuje ją, jako kobietę i potencjalną partnerkę oraz uwzględnia jej autonomię i samodzielność w podejmowaniu ważnych życiowych decyzji.

Dżamila, kiedy usłyszała, w jakim celu księżna ją zaprosiła, zaskoczona, nie ukrywała wprost przerażenia na swojej uroczej buzi. Ale Amira była na to przygotowana. W kilku słowach uspokoiła ją, że to co powiedziała, to jest jej osobista prośba, nie przymus.

Przedstawiła sytuację, w jakiej znalazła się jej rodzina i co jej grozi, jeżeli nie zasili jej potomek płci męskiej. Wielowieczna tradycja, reguły i zasady obowiązujące w emiracie są bezwzględne. Dziedziczność panowania obejmuje tylko płeć męską.

Ponieważ z mężem nie doczekali się potomka męskiego, istnieje groźba, że władzę w emiracie przejmie któryś z braci emira, który posiada syna. Zdarzyłoby się to po raz pierwszy od ponad dwustu lat. Poślubienie przez emira drugiej żony, mogłoby to zmienić.

Poinformowała Dżamilę, że próbowała przekonać męża do tego już od dawna, ale odrzucał jej wszystkie propozycje. Nie ukrywała, że pomiędzy nią a mężem funkcjonuje coś w rodzaju magii miłości. Emir po prostu jest w ...