Spalam się (wersja końcowa) - Opowiadania Erotyczne

Spalam się (wersja końcowa)

... wsadziłem do zamrażarki, jak starzy poszli do pracy, a Kotek ma przynieść zapojkę. Będzie ostro. – Emocjonował się.

– Podobno dzisiaj ma przyjść ktoś nowy od anglika. – Zmieniłem na chwilę temat. Przez pierwsze dwa tygodnie na angielski zamiast Sandała przychodziła jakaś baba.

– Ta, słyszałem – odpowiedział bez entuzjazmu. – Co to za różnica, kto nas uczy. I tak trzeba wkuwać, jeden chuj.

– No wiesz, wolałbym mimo wszystko kogoś bardziej spoko, niż Zalewską.

– Podobno to jakaś młoda dupa, niewiele starsza od nas. – Do szatni wparowali Jordan, Kotek i Grucha, który włączył się do dyskusji. – I z tego, co słyszałem od kumpla z osiedla, przyszła z innego warszawskiego liceum i jest spoko.

– Dla ciebie Grucha to wszyscy są spoko. – Jordan rzucił w kumpla butem. – A z Zalewską to byś pewnie na małe macanko się umówił i ssał te kozie, zwisające cyce.

– Pierdol się, walikoniu – odparował Grucha. – Przy mnie przynajmniej laski się kręcą, bo potrafię je zabajerować, a ty z tą swoją czerstwą gadką co najwyżej możesz poderwać starą ropę z kiosku na dole.

– Sam się pierdol, waligrucho! – Zagotował się Jordan. – Zobaczymy zaraz, czy będziesz taki chojrak, jak ci zakurwię z laczka!

– Ej, spokój, do chuja ciężkiego! – warknął Mały, gasząc wojownicze zapędy obu. – Kotek, masz popitę?

Dodajmy, że ksywa Grucha wzięła się od nazwiska Gruszkowski, a Kotek miał na nazwisko Sznaucer, więc przekornie dostał nicka będącego przeciwieństwem nazwiska. A moja ksywa? Też ...

... od nazwiska. Nazywali mnie Niemiec, od nazwiska Niemczycki. To tak gwoli ścisłości, żebyśmy operowali ksywami, a nie imionami, jak w jakiejś opowieści dla gejów.

Oczywiście żartuję, nie mam nic przeciwko gejom, mam kilku kumpli waginosceptyków i to świetni goście. Jednak trzydzieści lat temu uważałem tak zwane pedalstwo za zakałę szkoły, narodu, a pewnie całej cywilizacji i gdybym dostał szansę na anihilację wszystkich homoseksualistów w Polsce (a przynajmniej w szkole i na osiedlu), skorzystałbym z niej równie ochoczo, co z możliwości zamoczenia swojego przyrodzenia w dziurce jednej z koleżanek z klasy.

– Kotek, kurwa, słyszałeś? Masz popitę, jełopie? – Mały uniósł się i trzepnął kumpla w tył głowy.

– Spierdalaj, pokrako! – Kotek, najniższy z nas wszystkich, a jednocześnie najbardziej wojowniczy. Ludzie często go nie doceniali, a on był jak bulterier, jak Tommy Lee Jones w „Ściganym”. Podczas bójek nigdy się nie poddawał i nawet jeśli zbierał bęcki, walczył do upadłego.

– Chyba chcesz z rana plaskacza zaliczyć. – Mały uśmiechnął się krzywo, łypiąc spod oka na najniższego z nas.

– Spróbuj kurwa szczęścia, wczoraj taki łeb z bloku naprzeciw, wyższy o głowę, próbował coś mówić o mojej matce. I już nie próbuje.

– Znowu awantura?

– Wyjebałem mu tak z bańki, że ma nos w częściach.

– Wpierdolą ci w końcu kuratora za to. – Jordan zmienił buty i czekał w progu szatni na resztę. – Ruszcie kapska, bo się spóźnimy.

– Zamknijcie na chwilę mordy. – Uciszyłem ...