Friends with benefits - Opowiadania Erotyczne

Friends with benefits

... cała spocona zmierzałam do akademika. Zauważyłam, że Nina nadal nie wstała, więc starałam się nie hałasować. Wzięłam szybki prysznic i od razu poczułam się lepiej. Ubrałam się i wyszłam z pokoju, po drodze zadzwoniłam do Maksa, odebrał po kilku sygnałach.

- Halo? – usłyszałam zaspany i schrypnięty głos.

- Nie halo, tylko dzień doberek. Wstawaj śpiochu, umyj zęby i wymaszeruj ze mną na miasto na śniadanie – zaczęłam się śmiać.

- Teraz? – westchnął nie czekając na moją odpowiedź. – No dobra.

- Spotkamy się za 10 minut przed szkołą – powiedziałam, po czym się rozłączyłam.

Dziś jest sobota, więc szkolny bufet jest czynny później, a mnie niezbyt chce się czekać. Poza tym od wieków już nie byłam w mieście, a to jest doskonała okazja.

Po 15 minutach szłam z Maksem ulicą rozświetlaną przez poranne promienie słoneczne, cudowna pogoda zachęcała do życia.

- Jak tam z Niną? – zaczął Maks, a mnie od razu zepsuł się humor.

- Nijak. Nie wiem jak mam do niej dotrzeć – odpowiedziałam ponuro.

Chciałabym pomóc tej dziewczynie, bo wiem, że wiele osób w naszym wieku ma trudne sytuacje i nieraz słyszy się o samobójstwach.

- Może zamiast mnie, mogłabyś zaprosić ją na wyjątkowo wczesne śniadanie. Kobieto, jest ósma i sobota! Powinienem właśnie się przewracać na drugi bok – zawołał, a ja zaczęłam się śmiać.

- Ja już byłam biegać, bo po wczorajszym ból był nie do zniesienia – odpowiedziałam krzywiąc się, bo nadal czułam napięcie na całym ciele.

- No i prawidłowo – ...

... odparł Maks otwierając przede mną drzwi do kafejki.

To była nasza ulubiona knajpa, zawsze tu przesiadywaliśmy, gdy mieliśmy wolne. Zamówiliśmy śniadanie i kawę siedząc przy oknie i obserwując ulicę.

- Nie wiem w co się ubrać dziś – mruknęłam bawiąc się solniczką.

- No nie… Zaczyna się – wywrócił oczami, a ja zgromiłam go wzrokiem.

- Po prostu nie wiem w co się ubrać. Wy macie łatwiej, garniak i po sprawie – machnęłam ręką.

- Ale to nie moją płeć nazywa się piękną – wyszczerzył zęby. – Jakoś musiałyście sobie na to zasłużyć.

Nie odpowiedziałam, bo zaczęłam chichotać, a potem głośno śmiać. Na szczęście nie było zbyt dużo ludzi o tej porze w lokalu.

Po zjedzonym śniadaniu powłóczyliśmy się po mieście, a potem wróciliśmy do szkoły, aby dokończyć kilka prac. Wychodziliśmy z biblioteki, gdy Maks mocno szarpnął mnie za rękę, podniósł i przerzucił sobie przez ramię. Krzyknęłam, chociaż wiedziałam, że to i tak nic nie pomoże. Wiedziałam dokąd zmierza, a na to nie było żadnej rady. Gdy zbliżaliśmy się do drzwi schowka wyjęłam z torby kluczyk i jakbym to już dawno przewidywała podałam go Maksowi, aby sam otworzył.

Weszliśmy, a po chwili już migało żółte światło. Maks dokładnie zamknął drzwi i posadził mnie na biurku, pogładził mnie ręką po policzku, a potem założył mi pasmo włosów za ucho. Zbliżył swoje usta do moich i pocałował. Najpierw delikatnie muskał moje wargi, a następnie coraz bardziej na nie napierał. Zarzuciłam mu dłonie na kark, a on wsunął ręce pod ...