Biurowy kalejdoskop - Opowiadania Erotyczne

Biurowy kalejdoskop

... czole zaczął zanikać. Jak spojrzałem na panią Iwoną, by jej podziękować to ona już siedziała za swoim biurkiem. Chciałem już otworzyć usta, ale ona mnie ubiegła:

- Przepraszam Cię jeszcze raz Marku, powinnam była bardziej uważać przy otwieraniu drzwi. Mam nadzieje, że bardzo się gniewasz? - zapytała mnie Iwona z lekkim uśmiechem, przez który przebijały się wyrzuty sumienia.

- Nie, nie gniewam się – powiedziałem, jednocześnie odwzajemniając uśmiech – W gruncie rzeczy, to też moja wina, zbyt się zamyśliłem. - dodałem, mając nadzieje, że to chociaż trochę odciąży sumienie pani Iwony.

Po moich słowach zapadła kilkudziesięciu sekundowa cisza. Pani Iwona patrzyła się w tym czasie za okno, a ja oddałem się przyjemności płynącej z chłodu kompresu, który dociskałem do guza. By przełamać tą trochę krępującą mnie ciszę powiedziałem:

- Chyba ten kompres pomaga, czuję, że guz się zmniejszył – skłamałem – no i już tak bardzo nie boli – co akurat było prawdą. Odkąd przyłożony miałem okład ból już prawie przestał istnieć.

- O! To dobrze, nie chciałbym, żebyś przeze mnie chodził przez cały tydzień, z taką paskudną śliwą na czole – powiedziała Iwona, a po chwili dodała z miłym uśmieszkiem– Może czegoś się napijesz, jak już tu jesteś?

- Nie dziękuje, już dzisiaj opiłem się wystarczająco kawą i herbatą – odpowiedziałem, po czym usłyszałem dość intrygujące mnie pytanie, jakie zadała mi pani Iwona.

- A może masz ochotę na coś specjalnego? - uśmiech z jej twarzy nie zniknął, a ...

... wręcz chyba nawet był coraz większy.

- Zależy co może mi Pani zaoferować – odpowiedziałem, ciekawość, aż mnie zżerała.

- Ja nic nie mogę zaoferować – odrzekła pani Iwona – ale zaraz zobaczę, co może zaoferować barek pana prezesa. Dodała po chwili i zniknęła w gabinecie szefa, tylko po to by za chwilę pojawić się z jakąś butelką w prawej ręce. W lewej trzymała dwie szklanki, a jej twarzy zaczął malować się zadowolenie.

- Co powiesz na 25 letnią whiskey, ta butelka kosztowała pewnie z 200 złotych jak nie więcej.

Propozycja jaką rzuciła pani Iwona wydawała się kusząca, ale trochę niepokoił mnie fakt, że to własność prezesa firmy. Dla pewności zapytałem się:

- A prezes nic przeciwko by nie miał?

- Pewnie by miał – odpowiedziała mi pani Iwona – ale przecież on się nie dowie. Stary ochlaptus wypija tego tyle, że sam nie wie ile tego ma – dodała pani Iwona odstawiając szklanki na swoje biurko.

- Widzę, że ma Pani ładnie wyrobione zdanie o szefie.

- Phi – prychnęła z pogardą pani Iwona – Ja Ci powiem coś więcej. - dodała Iwona nalewając whisky do pierwszej szklanki.

- Zamieniam się w słuch, Pani Iwono.

- Ten stary prezes to taki pies na baby, że nie jeden nastolatek by się mógł schować. Podrywa wszystko co się rusza, mnie to już od dwóch lat próbuje, ale z marnym skutkiem. Najlepsze z tego jest, że nawet jakby mu się udało jakąś wyrwać, to pewnie z wiadro viagry byłyby mało, aby staruszek sobie poużywał.

Słowa, które wypowiedziała pani Iwona rozbawiły ...