Bejbe - Opowiadania Erotyczne

Bejbe

... przygody — skłamała rodzicom.

Uciekała.

Już pierwszego dnia, wracając z zakupów ze swoją japońską współlokatorką Yoko, spotkała pod akademikiem paczkę chłopaków uprawiających rytualną obczajkę nowych dup.

—

[Cześć. Jak się masz? Jestem Robert] — zagadnął krótko ścięty blondyn.

—

[To nasz pierwszy dzień] — odpowiedziała Sara.

—

[Wiemy] — odezwał się ubrany w stanowczo zbyt duże ciuchy skejt. —

.

Robert szturchnął go łokciem i przedstawił pozostałych:

—

[To Seba, a ten to „Rudy”, czyli rudy.]

—

[Miło was poznać] — skłamała i już miała odejść, gdy do rozmowy włączyła się jej kumpela:

—

[Dlaczego Rudy? On jest łysy] — zauważyła trafnie.

—

[Właśnie, więc nigdy nie wiadomo] — wyjaśnił Robert.

Obie parsknęły szczerym śmiechem. Nieoczekiwana gadka-szmatka przeciągnęła się na blisko kwadrans. Dziewczyny dowiedziały się, że portierkom lepiej nie podpadać, a najlepsze (bo najtańsze) żarcie podają „U Boba”. Pierwsi poznani mężczyźni, a w zasadzie Robert, bo pozostała dwójka prawie nie mówiła po angielsku, okazał się miły i całkiem zabawny.

—

[Dzień dobry] — rzucił na pożegnanie Rudy.

—

[Życzymy wam miłego dnia] — poprawił go Robert.

Dziewczyny skierowały się do akademika.

— Co za szprycha. Dupsko prima sort! — nie wytrzymał Seba.

— Ciągnęłaby mi jak odkurzacz — wtórował mu Rudy.

Ku zaskoczeniu Yoko, Sara natychmiast odwróciła się w ich kierunku.

—

[Mamy dziś piękną pogodę] — przetłumaczył ...

... Robert.

Odeszły. Sara wiedziała, że stało się coś dziwnego.

Przez pierwsze dwa miesiące każdy dzień przybyszki z Hiszpanii wyglądał tak samo. Wstawała pierwsza i szykowała się do wyjścia we wspólnej dla sześciu osób toalecie. Jak zwykle nie mogła znaleźć szczoteczki do zębów, którą ktoś odkładał w inne miejsce, a korzystający z łazienki o tej samej porze Yusuf zawsze był gotowy, żeby pomóc jej w dochodzeniu.

Ogarnięta wchodziła do cukierni po drożdżówkę, gdzie mina sprzedawcy jednoznacznie sugerowała chęć polukrowania jej twarzy. Unikała więc kontaktu wzrokowego i wsiadała do autobusu, gdzie w lusterku wstecznym oczy wiozącego ją kierowcy zapraszały do pozmieniania mu biegów. Głównie dlatego wysiadała o przystanek wcześniej i to tylko po to, by patrzeć, jak wykładowca historii ma na jej widok powstanie. Po zajęciach szła po książki, a bibliotekarz zawsze gotów był pozwolić jej na więcej niż dwie pozycje jednocześnie. Przed powrotem do siebie wstępowała jeszcze na zakupy, gdzie zauroczony sprzedawca żył nadzieją, że kiedyś zapłaci mu zbliżeniowo.

I tak dzień za dniem, podczas których jedynym szczęściem była krótka rozmówka z chłopakami, zdającymi się spędzać każdą chwilę, nie tylko wolną, pod akademikiem. Rudy z Sebą opanowali nawet kilka dodatkowych słów oprócz „bejbe”.

—

(błędnie: Wszystko gra?) — Nieporadne starania Rudego poprawiały jej najgorszy nawet nastrój.

Trochę jej zajęło uświadomienie sobie, że to tylko wytwory zmaltretowanej głowy podsuwały jej niecne ...