Mitologia codzienności: Modliszka - Opowiadania Erotyczne

Mitologia codzienności: Modliszka

... dni, nudnych nocy, pracy na etacie, tych samych small talków z kartonowymi ludźmi…? Nie, dziękuję. Dziwi mnie tylko, że tobie przyszło to z taką łatwością… Chodzić na smyczy z drogich ubrań, nowego domu i słabego seksu… Czy ty choć raz doszłaś przez te pięć lat? Nie licząc tete-a-tete z prysznicem.

– Kocham Artura…

– Nie o to pytałem.

– Nie dam się wciągnąć w twoje gierki, nie jestem już tamtą dziewczyną.

– Czyli nie. Cóż, nie żebym był zaskoczony… Taką kobietę trudno zadowolić komuś tak pragmatycznemu jak mój brat…

– Twój brat jest dobrym człowiekiem.

– No właśnie. A ty zawsze wolałaś niedobrych, Asiu. Na tym polega cały tragizm tej sytuacji. Chcesz go kochać, wmawiasz to sobie każdego poranka, kiedy wmasowywujesz krem w pierwsze zmarszczki. Powtarzasz to do znudzenia pijąc kawę, czy idąc pobiegać, ale nadal w to nie wierzysz. Twoje ciało wie, że próbujesz oszukać samą siebie. Dlatego nigdy przy nim nie skończysz… Co za strata… – miała ochotę uderzyć Pawła za te słowa, lecz w głębi przyznawała mu rację. Stop. Musi odzyskać kontrolę. Co było, minęło, nieważne, nieważne, nieważne…

– Nie wiem, czym się faszerujesz na tych Bałkanach, ale lepiej odstaw – przełożyła ciasto na znaleziony talerz i nieco zbyt szybkim krokiem przeszła do salonu.

– Co tak długo? – spytał szeptem Artur, kiedy usiadła obok niego.

– Nie mogłam znaleźć nic, żeby wyłożyć ciasto. A co? Musiałeś samotnie odpierać pytania twojej mamy? – zażartowała, musnąwszy policzek męża ...

... ustami.

– Pawełek, gdzie nam zniknąłeś? Zobacz, kto przyszedł, Artur z Asią.

– Ach, więc to wasze audi…

Byłem zapalić, właśnie zastanawiałem się, kto się dorobił… To nowa A6?

– S line, quattro, cztery dziewięć do setki… – recytował Artur płynnie niczym jakieś zaklęcie. Paweł zagwizdał jedynie, klepiąc brata po ramieniu.

– No ładna jest, trzeba przyznać.

– A ty kiedy wymienisz tego swojego grata?

– Wypraszam sobie, to klasyczny youngtimer. Plus mam miłe wspomnienia związane z moją beemką – spojrzał wprost na Asię, upewniając się, że ona też pamięta. Spuściła wzrok, dziobiąc widelcem liść sałaty.

– Z beemką, czy z dziewczynami, które nią woziłeś? – wypaliła Paulina, wywołując zgorszenie rodziców.

– Tylko jedną dziewczynę nią woziłem – odparł z nieprzeniknionym uśmiechem igrającym w kąciku ust. Brunetka poczuła jak cała krew odpływa jej z twarzy.

– I gdzie ona teraz jest? Ta jedyna godna twojego "Będziesz Miał Wydatki"? – drążyła blondynka. Kurde, od kiedy Paula zrobiła się taka wścibska?

– Udaje szczęśliwą z innym. Pyszne ciasto… Kto robił? – zmienił temat za szybko, za mało subtelnie. Prawie, jakby był dla niego bolesny.

– Dżoana… To nie próbujesz o nią zawalczyć?

– Asiu… Palce lizać – powoli wsunął dwa palce do ust i niezwykle sugestywnym ruchem je oblizał, przesuwając spojrzeniem po jej ciele. Nagim, rozbierającym spojrzeniem – Czyli… Paula, uważasz, że powinienem rozbić jej małżeństwo? To chyba cokolwiek brutalne…

– To zależy… Kochasz ją ...