Ogień i woda (Sługa płomieni 4) - Opowiadania Erotyczne

Ogień i woda (Sługa płomieni 4)

... dux rzuci pierścień, skaczą do wody i próbują go wyłowić. Jeśli którejś się to uda, staje się Morską Panną Młodą. Może wówczas wręczyć klejnot dowolnie wybranemu przez siebie mężczyźnie i jeśli nie jest on już żonaty, musi ją poślubić. Laguna, czyli w praktyce ja, funduje bogaty posag. To bardzo dobra wróżba, zapowiadająca bogactwo, powodzenie w interesach oraz zwycięstwo na wojnie. Dlatego nigdy na tym posagu nie skąpię. - Enrico uśmiechnął się pod wąsem. - Tak pomyślny przebieg ceremonii nie zdarza się jednak często, ostatni raz przed pięcioma laty. Tu obecna diuszesa Serena wyłowiła wówczas pierścień i wręczyła go mnie, staremu wdowcowi. Zaoszczędziłem więc na wydatkach – zażartował, ale jego małżonka nie zdobyła się na najlżejszy nawet objaw rozbawienia.

- Opowiadano mi jednak, że te dziewczęta skaczą do morza zupełnie nagie, niczym wodne nimfy. - Ten akurat szczegół mógł wyjaśniać powód nieoczekiwanego zainteresowania księcia Krótkonogiego.

- Tak nakazuje nasza odwieczna tradycja. Morska Panna Młoda nie może mieć na sobie żadnego ubrania i musi rozpuścić włosy. Te, które pragną uczestniczyć w święcie Zaślubin, niczego nie ukrywają.

„Na przykład, wsuniętego do kieszeni, złotego pierścienia. Przydatny środek ostrożności.” - Pomyślał cokolwiek zgryźliwie, zachowując jednak tę uwagę dla siebie.

- Czy w tym roku jakieś dziewczęta także wskoczą do wody? Chętnie obejrzałbym tak podniosłą i starożytną ceremonię.

- Oczywiście, książę Robercie. Zgłosiło się już ...

... kilka panien, a was, Dostojni Państwo, zapraszam na pokład Bucentaura, ceremonialnej galery duxów Laguny.

- Powinniśmy mieć nadzieję, że któraś z tych pięknych nimf wyłowi pierścień. Dobra wróżba z pewnością przyda się nam wszystkim i uczyni wyprawę popularną wśród ludu. Podobno można usłyszeć jakieś niechętne szemrania na nowe podatki. - Rodmund poruszył bardziej praktyczny aspekt sprawy.

- Rozpuszczają je agenci cesarzowej. Schwytaliśmy i ukaraliśmy przykładnie kilku z nich. Moi Szarzy mają baczenie na wszystko – wyjaśnił aż nazbyt skwapliwie dux. - A jeśli chodzi o twoją, jakże słuszną troskę, panie, to znalazłem na to sposób, dzięki nieocenionej pomocy mojej pięknej małżonki. - Enrico skłonił się diuszesie. - Poprosiłem ją, aby zechciała w tym roku raz jeszcze zanurkować na chwałę miasta i za powodzenie nas wszystkich. Serena jako jedyna od wielu już lat zdołała wyłowić ten pierścień.

- Czyż jednak nie wspomniałeś, panie, że w ceremonii uczestniczą tylko panny pragnące zdobyć męża? - Pani Rianna także okazała zaciekawienie miejscowymi zwyczajami.

- Zazwyczaj tak. Dama wydana już za mężczyznę też może jednak skoczyć do wody, na równi z innymi. Jeśli pochwyci pierścień, również przynosi to szczęście Lagunie. I również może ofiarować klejnot każdemu. Nie mogąc jednak poślubić wybrańca – bierze go w posiadanie na jedną tylko noc. W dziejach miasta zdarzyło się już kilkakrotnie, że zwyciężyła pani zamężna. Zawsze jednak każda z nich podarowała pierścień własnemu ...