Erotyczne przygody Roberta, cz. 3. - Opowiadania Erotyczne

Erotyczne przygody Roberta, cz. 3.

... przerwie podeszła do mnie Joasia z mojej klasy. Była to energiczna, sympatyczna dziewczyna o ciemnych blond włosach zaplecionych z tyłu w warkocz-dobieraniec i przyjaznej twarzyczce, którą zawsze zdobił figlarny uśmieszek drobnych ust. Nosiła to co wszystkie dziewczyny w moim liceum, czyli żeńską wersję szkolnego mundurka, składającą się z granatowej spódnicy do kolan, rozpiętej kamizelki tego samego koloru i ubranej pod spodem białej koszuli. Nawet w tym dość zwyczajnym, nieciekawym mundurku Joasia przykuwała wzrok, co dowodziło tylko, jak atrakcyjną była laską. Chociaż była ona osobą, która dość swobodnie rozmawiała ze wszystkimi w klasie, to fakt, iż sama z siebie zaczepiła mnie, ewidentnie chcąc o czymś pogadać, mocno mnie podekscytował. Muszę też dodać, że Joasia miała opinię łatwej i puszczalskiej, choć plotki o niej były w znacznej mierze wyolbrzymione przez zazdrosne koleżanki, z którymi wiecznie rywalizowała.

- Co tam, Robert? – zagadnęła mnie.

- Wszystko super, a u cieb…? – zacząłem pytać, ale Joasia przerwała mi wpół słowa, wyraźnie chcąc powiedzieć swoje.

- Pójdziesz ze mną na dyskotekę? – wypaliła bez najmniejszych ceregieli, patrząc mi prosto w oczy.

- Yyyy… na dyskotekę…? – na moment doświadczyłem zaćmienia umysłu, oszołomiony tak kompletnie niespodziewaną propozycją. – …W ten piątek, tak?

- A na jaką inną, głuptasie? Pójdziesz? – uśmiechnęła się tak ujmująco, jak tylko ona to potrafiła.

- No…

- Proooszeeeeę! – zatrzepotała rzęsami ...

... uwodzicielsko.

Tak naprawdę to nie musiała nawet prosić. Nie zależało mi na tej gównianej szkolnej dyskotece, ale z taką dziewczyną jak Joasia poszedłbym wszędzie, gdzie tylko by sobie zażyczyła. A to, że nie zgodziłem się od razu, gdy zapytała, wynikało wyłącznie z doznanego szoku.

- Jasne! Bardzo chętnie!

- Oooo! Świetnie, dzięki! – zaświergotała uradowana, po czym zniknęła, nim zdążyłem ją o cokolwiek spytać.

Zaraz też skonsultowałem sprawę z kumplami. Nie musiałem im tłumaczyć, co zaszło, bo widzieli wszystko na własne oczy (tak samo jak ¾ mojej klasy) i spoglądali teraz na mnie z wyraźnym niedowierzaniem.

- Widzę, że się cieszysz jak głupi – powiedział do mnie Eryk, porządny gość i jeden z moich najlepszych ziomków. Wieczorami często szlajaliśmy się razem po osiedlu.

- Bo mnie wzięła z zaskoczenia. Kompletnie bym nie pomyślał, że Joaśka, no wiesz… Przecież ona ma chłopaka, tego wysokiego typa z III D, co trenuje koszykówkę.

- Człowieku, masz przestarzałe informacje. Ona i on to już przeszłość.

- Ale jeszcze przedwczoraj widziałem ich razem…

- Od przedwczoraj do dzisiaj minęło bardzo dużo czasu. Nie wiesz, że Joasia nie ma cierpliwości do chłopaków? Jak jeden się jej znudzi, to rzuca go natychmiastowo i to bez zbędnego pierdolenia, najczęściej SMS-em.

- No tak – pokiwałem głową ze zrozumieniem. Było oczywiste, że taka laska jak Joasia nie miała zamiaru iść gdziekolwiek sama, bez partnera, nawet jeśli nie był to jej chłopak. A przecież żadnej ...