Rescuer (IV) "Ola" - Opowiadania Erotyczne

Rescuer (IV) "Ola"

... jakaś ważna sprawa. Może coś z samochodem na ślub wypadło, nie wiem. Spotykamy się przy kościele — powiedział Jakub, zabierając Olę.

Wczorajszy telefon od komendanta go zaniepokoił. Był bardzo tajemniczy i nie chciał zdradzić, w jakim celu go wzywa. Ustalili z Olą, że udadzą się tam przed ceremonią. Mieli ponad dwie godziny do ślubu, więc nie kolidowało to z ich planami. Ubrany w galowy strażacki mundur, Jakub wyglądał równie elegancko jak Ola.

Pomógł Oli wsiąść na tylne siedzenie samochodu. W tych krynolinach było jej naprawdę ciężko. Sam usiadł za kierownicą swojego Suzuki Vitara i ruszyli w kierunku remizy. Podróż nie trwała długo. Zatrzymał samochód na parkingu przed remizą. Przed garażami stał udekorowany AMZ „Tur”. Więc jednak o samochód nie chodziło.

— O co chodzi? — głowił się, pomagając Oli wyjść z samochodu.

Dostrzegł stojący na parkingu samochód z blachami dyplomatycznymi. Tuż obok niego stał służbowy pojazd z innej jednostki. Zauważył też samochód Olgierda. Szczęśliwy emeryt również był wezwany, tak jak oni.

— O co chodzi? – rzucił pytanie do Oli.

— Chodź, przekonasz się sam — odpowiedziała.

Weszli do budynku remizy.

— Cześć, idźcie do Sali Tradycji, tam na was czekają — usłyszeli od dyżurnego.

Pokonywali stopnie schodów, a Jakub był coraz bardziej niespokojny. Kto czekał? W jakim celu? Denerwował się okropnie. Na korytarzu spotkał ubranego w wyjściowy mundur Sebastiana.

— Seba, co jest? – zapytał przyjaciela.

— Zobaczysz — ...

... usłyszał w odpowiedzi, ale nic więcej nie wyjaśnił.

Zatrzymał ich na korytarzu. Uchylił drzwi od Sali Tradycji i rzucił krótkie „Już są”. Po chwili zaprosili ich do środka. W sali byli wszyscy strażacy z grupy poszukiwawczo-ratowniczej, jakiś nieznany im mężczyzna oraz przedstawiciel z Komendy Głównej PSP. Zdębieli. Zaskoczeni, nie wiedzieli, jak się zachować. Jakub mocno ściskał dłoń Aleksandry. Dostrzegł Olgierda, który był po cywilnemu.

— Stańcie tam, proszę — odezwał się komendant, wskazując parze miejsce.

Zajęli je. Do sali wprowadzono trębacza. Jakub patrzył na to wszystko z otwartymi ustami, a Ola była równie zaskoczona tym, co się działo.

— Młodszy kapitan Paweł Krajan odczytać wyciągi z postanowień o przyznaniu odznaczeń oraz rozkazów o nadaniu wyższych stopni – usłyszeli z ust komendanta.

— Rozkaz — wyrzucił z siebie oficer Haz-Mat i wyszedł z szeregu.

Zajął miejsce za mównicą, trzymając w ręku teczkę z pismami.

— Panie i panowie — postępował zgodnie z ceremoniałem.

Wszyscy przyjęli postawę zasadniczą. Młoda para patrzyła i nadal nie wiedziała, o co chodzi. Trębacz odegrał sygnał „Słuchajcie wszyscy”. Musiało być poważnie, bo ten specyficzny dźwięk trąbki rzadko się słyszy.

— Wyciąg z rozkazu Komendanta Głównego PSP z dnia…… — rozpoczął czytać Paweł.

Kuba był oszołomiony. Jakby mało było tego, że miał dziś swój ślub, to teraz zgotowano im tutaj takie przedstawienie.

— … i w uznaniu zasług awansuje aspiranta sztabowego Jakuba Grabarczyka do ...