Zaniki pamięci hrabiny Cynthi w upalną letnią noc cz.2 - Opowiadania Erotyczne

Zaniki pamięci hrabiny Cynthi w upalną letnią noc cz.2

– Robercie, mocniej i głębiej – jęczała z rozkoszy.

Na szczęście Robert nie przerwał i nie pytał. Wsunął język głęboko do jej intymności i czekał na radosne zakończenie. Cynthia poruszała biodrami miarowo, coraz szybciej w końcu wydała jęk rozkoszy, a jej całe ciało zaczęło drgać w nierównomiernych, krótkich skurczach.

– Robercie – szepnęła.

– Tak, pani?

– Pocałuj moje usta – uśmiecha się rozluźniona.

– Robert położył się obok niej na boku, Cynthia również ułożyła się podobnie i zaczęli się całować przez dłuższą chwilę. Cynthia odsunęła się nieco i popatrzyła na biodra mężczyzny.

– Wybacz Robercie, co to jest? Ja tego nie posiadam. Wygląda jak ogórek, tylko nieco grubszy. Przypomniałam sobie, nazwę tego zielonego – wyraźnie się ucieszyła, że zna nazwę tego warzywa.

– To członek. Inna nazwa to penis. Kobieta ma coś innego.

– Aha. Tylko wcześniej nie wyglądało w ten sposób. Wybacz, że spojrzałam, kiedy zdejmowałeś spodenki.

– Tak, to prawda. Wyglądało inaczej.

– Robercie?

– Tak, pani?

– Nie wiem, czy dobrze dedukuję, ale skoro mi było miło, gdy całowałeś mnie tam, czy tobie będzie miło, gdy ja... no wiesz – spogląda na jego dumną intymność.

Tak pani. Dedukujesz poprawnie.

– Zatem spróbuję, dobrze?. Nie sądzę, bym tak kiedyś robiła, ale spróbuję. W razie czego, popraw mnie, dobrze?

– Tak, pani. W razie czego poprawię.

Cyntia usiadła i zamierzała ukucnąć podobnie jak poprzednio Robert, ale mężczyzna wstał.

– Czy coś zrobiłam nie ...

... tak, Robercie?

– Ależ nie, pani. Tak będzie wygodniej i tobie i mnie.

Robert stanął obok łóżka, a Cynthia usiadła naprzeciw. Zaczęła oglądać intymność hrabiego. Przesuwała na boki, potem jeszcze inaczej. Odkryła z zadowoleniem, że pod skórką znajduje się coś jeszcze.

– Wygląda jak grzybek. Zapomniałam nazwy...

– Koźlaczek, ale i maślaczek.

– Tak, masz racje, Robercie.

Cynthia całuje intymność Roberta w różny sposób, w końcu wsuwa go do ust. Robert wie, że wszystko sobie przypomniała, przynajmniej w tej materii. Robert wydaje ciche, potem nieco głośniejsze jęki. W końcu kładzie dłonie na jej ślicznych złotych lokach i doznaje szczytu. Cynthia w pierwszym momencie jest zaskoczona, ale nie wyjmuje z ust maślaczka. Jest zaskoczona ze zrozumiałych względów. Pozwala by to, co zostawia Robert, zostało w niej. W końcu wyjmuje wciąż twardego grzybka.

– Czy było miło, Robercie?

– Tak pani. Było bardzo miło.

– Robercie?

– Tak, pani?

– Jest nadal tak dziwnie gorąco. Czy możesz mi pomóc? Jest inna metoda niż całowanie warg, tych tam?

– O tak, pani. Można zaradzić inaczej.

– Och tak! Zrób tak, proszę. Ty robisz, o co ja proszę, bo jesteś dżentelmenem, teraz ja zrobię, o co ty poprosisz, bo jestem hrabiną.

– Jesteś miła, o pani. Nie musisz nic robić, po prostu bądź w tej pierwszej pozycji.

– Chyba rozumiem.

Cynthia ułożyła swoje zgrabne ciało, podobnie jak poprzednio.

– Czy tak dobrze, Robercie?

– Tak, pani. Właśnie tak – Robert położył ...