Gala z pompą w lubelskim hotelu - Opowiadania Erotyczne

Gala z pompą w lubelskim hotelu

... pożądania głosem:

— Nie udawaj, że tego nie chcesz. Cały wieczór byłaś gotowa. Czekałaś, aż ktoś wreszcie przestanie pytać i zacznie brać.

I miał rację.

Chciałam, żeby mnie rozszarpał z tego, co miałam na sobie.

Żeby był silniejszy ode mnie.

Żeby nie zostawił mi wyboru.

Byłam jego zdobyczą.

I w tym była cała słodycz tej chwili — że on dominował...

Jego usta nie znały już litości. Całował mnie jak ktoś, kto nie miał w planach się zatrzymać. Jego język wdarł się między moje wargi gwałtownie, natarczywie, a dłonie…

Och, dłonie zjechały po moich plecach, zahaczyły o suwak i bez żadnego pytania zaczęły go rozpinać.

Srebrna suknia powoli opadała, centymetr po centymetrze, a ja oddychałam coraz szybciej.

Nie protestowałam.

Nie byłam już nawet zdolna do udawanego oporu.

Tkanina zsunęła się z moich ramion, osunęła się z piersi, jakby sama chciała ustąpić jego dłoniom. A potem…

Ten dźwięk.

Ten szelest koronki mojego stanika.

Jego palce bezceremonialnie wsunęły się pod materiał, a ja jęknęłam, gdy zaczął go zsuwać z taką siłą, jakby każda przeszkoda między mną a nim była profanacją.

— Nie będę czekał, — warknął mi do ucha. — Nie zasługujesz na czekanie. Jesteś zbyt boska, zbyt ponętna, zbyt gotowa. Cały wieczór o tym mówiłaś swoim spojrzeniem. I teraz… jesteś moja.

Objął mnie w talii i niemal rzucił na miękki skórzany fotel. Upadłam na plecy, rozchyliłam uda — jakby nie było już żadnej potrzeby grać.

On rozpiął marynarkę, rzucił ...

... ją gdzieś na bok, potem krawat… szedł po mnie jak drapieżnik.

A ja?

Leżałam tam, w koronkowej bieliźnie, oddychając ciężko, czując wilgoć między udami i myśląc tylko jedno:

Niech mnie bierze. Mocno. Bez pytań. Teraz.

Zbliżył się do mnie jak zwierz. Bez cienia niepewności. Bez słowa.

Gdy nachylił się nade mną, jego ręce nie były już czułe — były głodne. Jedną dłonią chwycił moje nadgarstki, uniósł je nad moją głowę i przycisnął do oparcia fotela. Drugą wślizgnął się między uda, tak mocno, że niemal westchnęłam z bólu — ale w tym bólu była rozkosz.

— Marto… nie będę pytał. Teraz po prostu cię wezmę.

Wbił się ustami w moją szyję, zostawiając ślady. Nie pieścił — znaczył teren. Przesunął językiem aż do dekoltu, zębami szarpnął koronkę stanika i odsłonił piersi bez najmniejszej delikatności. Jęknęłam. Ciało wyprężyło się samo, jakby czekało na ten moment od dawna.

— Te cycki... są jak stworzone do tego, bym się nimi zajął, — warknął, zanim wpił się w nie ustami. Ssał je. Ssał jednocześnie starając się lizać. Wreczie przygryzał mi sutki, gryzł, całował je tak zachłannie, jakby chciał je mieć całe dla siebie.

A ja się nie opierałam. Zresztą - jakże bym mogła, kiedy tak władczo trzymał mnie za nadgarstki. Czułam się taka zniewolona… Cała w jego władaniu…

Tylko oddychałam coraz szybciej, coraz głośniej. Wzdychałam.

— Ach… achhh.

Jego palce wsunęły się pod koronkowe majtki jednym ruchem, a on jęknął:

— Boże… jesteś mokra jak marzenie. I nawet nie ...