Reboot - Opowiadania Erotyczne

Reboot

... zduszony jęk rozkoszy, czyżby przymknął oczy? Byłby to dobra chwila, by użyć przekształconego w broń wachlarza, gdyby nie drobny szczegół. Raf zapomniał, że opuszczając na polecenie bandyty komnatę, zostawił narzędzie swojej służby oparte o ścianę, za plecami Królowej. Nie pomyślał o tym i tkwiło tam nadal, a przecież mógł ten przeklęty wachlarz przesunąć bliżej wejścia. Teraz musiał przejść najpierw na tyły tronu Najjaśniejszej. Nadzieja, że zdoła uczynić to ukradkiem, a pochłonięty doznawaną rozkoszą buntownik niczego nie zauważy, okazała się płonna. Odepchnął dziewczynę, która skorzystała z okazji i czmychnęła. Fiut i tak sterczał już w gotowości. A wyładować miał się zapewne gdzie indziej.

- Czego tu jeszcze szukasz, głupcze?

- Eee... Chciałem zobaczyć, co z nią zrobisz.

- Bierzesz mnie za durnia? Pomyślałeś sobie, że uciekłem jak wszyscy i może zostawiłem sukę żywą. Lepiej sam się stąd wynoś, dopóki masz okazję.

- I tak nikt z nas nie zdoła uciec, żołnierze dopadną wszystkich, tutaj czy na pustyni. A jeżeli nawet nie oni, to szakale i sępy.

- Uwolniłbyś ją i został bohaterem, liczyłeś na nagrodę. Niedoczekanie.

- Nie zależy mi na żadnej nagrodzie, chcę zobaczyć, jak cierpi. Chce zobaczyć, jak ją rżniesz.

- Co takiego?

- Służę jej z tym przeklętym wachlarzem od trzech lat. Myślisz, że to takie łatwe, że to taka przyjemność?

- Na pewno łatwiejsze niż harówka w kopalni, w łańcuchach i pod biczem.

- Ile razy raczyła się do mnie odezwać? Ile ...

... razy w ogóle zauważyła moją obecność? Moją, a nie tego cholernego wachlarza?

- Ha, ha, ha... Czyżbyś zakochał się w dziwce udającej boginię? A to dobre, chyba umrę ze śmiechu.

- Chcę zobaczyć, jak ją rżniesz - powtórzył z uporem.

- Może i zobaczysz... Najpierw jednak udowodnij, że powiedziałeś prawdę.

- W jaki sposób?

- Bardzo prosto, napluj kurwie w twarz, a potem trzaśnij w tę nadętą dumą gębę.

- Mam uderzyć Królową?

- A co? Boisz się, jak reszta tej hołoty? Strach cię obleciał, bo wierzysz, że jest boginią? A może lękasz się żołnierzy?

- Chcę zobaczyć strach w jej oczach, chcę zobaczyć, jak cierpi.

- To na co czekasz? Nie mamy za wiele czasu.

„Wybacz, o Najpotężniejsza z Królowych i Najwspanialsza z Bogiń, wybacz Ariadno to, co muszę teraz uczynić.” - Modlił się w duchu, pokonując kilka stopni podestu tronowego i stając przed zniewoloną Władczynią. Musiała doskonale słyszeć całą rozmowę. W oczach pojawił się wyraz lekceważącej pogardy, nie odezwała się jednak ani słowem, nie drgnęła też nawet w więzach. Jak gdyby rzeczywiście był dla Niej powietrzem, podobnie jak jego plwocina i ręka, wymierzająca siarczysty policzek. Nie zacisnął dłoni w pięść, tego chyba by nie potrafił, ale nie ośmielił się też uderzyć słabo. Nie odważył się również dać Najdostojniejszej jakiegokolwiek znaku czy cokolwiek wyszeptać. Ramzes przypatrywał się uważnie poczynaniom Rafena.

- Bardzo dobrze. Może nawet na coś mi się jeszcze przydasz. Ci durnie bali się tej suki, ...