Zostań przy mnie cz. II - Opowiadania Erotyczne

Zostań przy mnie cz. II

... kilku minutach rozmowy z tobą olałem twoją koleżankę i jej głupie żarty. Naprawdę mi się spodobałaś i chciałem cię lepiej poznać.

To wszystko przez niego. – pomyślałam. – To przez niego Jakub nie żyje.

- Wyjdź stąd. – powiedziałam cicho.

- Dlaczego, co się stało?

- Wypierdalaj! – wrzasnęłam.

- Judyta, o co ci chodzi?

- Wypierdalaj stąd i to szybko! – dalej krzyczałam i popchnęłam go tak mocno, że prawie upadł.

O nic już nie zapytał, tylko szybko wyszedł z mieszkania.

Oparłam ręce o barierkę balkonu i rozpłakałam się.

Szlochałam spazmatycznie łapiąc powietrze. Niebo nade mną było pełne gwiazd.

Życie byłoby piękne i idealne gdyby wszystkie historie kończyły się szczęśliwie. Jednak nie zawsze może tak być. Musi być równowaga, ktoś musi być nieszczęśliwy, żeby ktoś inny był uszczęśliwiony.

Nic nie jest takie proste, jakie na początku wydaje się być. Życie lubi robić nam niespodzianki i rzucać pod nogi kłody, po to by nie szło nam się tak łatwo i przyjemnie.

Jednak ja postanowiłam tak łatwo się nie poddawać. Po dłuższej refleksji wybaczyłam Wiktorowi. Dotarło do mnie, że on o niczym nie wiedział. Zrozumiałam, że znalazł się przypadkowo w całej tej historii. Niczym tak naprawdę nie zawinił.

Niestety życie dalej nie miało zamiaru mi tak łatwo odpuścić.

Miesiąc później, siedząc nad grobem Jakuba, w ręku trzymałam kopertę. Wiedziałam co w niej jest. Gdzieś w tym idiotycznym pościgu o zapomnieniu, o swojej wielkiej miłości, zapomniałam o zabezpieczeniu. Nie wiem ile czasu mi zostało. Nikt poza mną o tym nie wie. Nie powiedziałam nawet Wiktorowi, który zaczął być dla mnie najważniejszy. Tylko na pomniku, który stał przede mną kazałam napisać „Zbyt zakochani, by razem żyć”.