W jednosci z pnaczami - Opowiadania Erotyczne

W jednosci z pnaczami

... docierało do mnie z doniesień, przekazywanych mi codziennie przez profesor Mavison.Wreszcie moje ciało zdobyło się na ostatni ruch. Oczy zaczęły się domykać, coś mówiono, ale ja traciłam i słuch. Nie umierałam jednak. Ja i kafeia stawałyśmy się jednością w pełnym tego słowa znaczeniu.*Profesor Hilary Mavison patrzyła z fascynacją na zielone, golutkie ciało, stanowiące całość z rośliną. Dwa tygodnie, tyle potrzebowała kafeia.Zamarła w tym samym łuku, do którego roślina zgięła ją pierwszego dnia. Pnącza oplotły ręce i nogi, wczepiając się w skórę, z ust i piersi wychodziły czerwone kwiaty. Oprócz nich cała była zielona; ani skóra, ani włosy, nie zachowały dawnego koloru. Pozostały jedynie zgrabne, dziewczęce kształty, uwiecznione w nagiej, zielonej rzeźbie.Głaszcząc czule szmaragdową skórę, w dotyku podobną bardziej do łodygi rośliny, profesor nie czuła żalu. Wiedziała, że to co, czym niegdyś była Carmen, czuło teraz tylko i wyłącznie rozkosz związaną z oplatającymi ją i penetrującymi pnączami.