Rozterki cnotliwego Rafała cz. 3 - Opowiadania Erotyczne

Rozterki cnotliwego Rafała cz. 3

... łóżeczka na zasłużony wypoczynek!”

- „Nie, tylko nie to!” - głośno zaprotestowałem wywołując zdziwienie w oczach Krzyśka.

- „Zmieńmy łóżko na twoje, żeby jego też wygnieść”. Co by nasza Wiktoria pomyślała o grzecznym Krzysiu, który przez cały pobyt nie spał we własnym łóżeczku!”

- „Ale ty Rafał czasami zaskakujesz swoich przyjaciół – z jednej strony cnotliwy ksiądz, a z drugiej erotoman nie sypiający we własnym łóżku.”

- „Nie filozofuj Krzysiu i przejdźmy do konkretów” - to mówiąc wskazałem ręką na jego łóżko.

Byliśmy jednak tak senni, że nawet nie zdążyliśmy się popieścić, zanim zasnęliśmy twardym snem – a szkoda, bo była to zielona noc. Rano powróciliśmy już do szarej rzeczywistości i nasze przygody przeszły do wspomnień, które, jako przyzwoity ksiądz, staram się wymazać z pamięci. Niestety, do tej pory robię to nieskutecznie.

J. Epilog

Opisane powyżej przygody integracyjne pozwoliły mi pozytywnie wejść do środowiska parafii i przetarły drogę dla mojej dalszej działalności w środowisku wiernych. Od tego czasu uczestniczyłem w wielu innych wyjazdach z młodzieżą katolicką, lecz już, jako pobożny-ostrożny.

A jak się ułożyło życie moim pierwszym znajomym?

Beata długo nie mogła wybaczyć mi mojego zdematerializowania. Po maturze wyjechała na studia do Warszawy. Tam poznała chłopaka, który okazał się bardziej czuły, niż jej pierwsza miłość (szczerze ubolewam, że ludzie są tak zepsuci moralnie!). Po studiach pobrali się i zamieszkali w Warszawie.

Z Grześkiem i Krzyśkiem do tej pory się przyjaźnię. Młodszy studiuje, ma narzeczoną i nie jest to Julka. Starszy długo nie miał żadnej dziewczyny, aż wreszcie trafił na swoją. Często odwiedzam Krzyśka i jego rodzinę. Gdy przyjdzie nam chętka, to w trójkę wypuszczamy się na turystyczne szlaki: ja, Krzysiek i.... Dart. Co my tam robimy? - to nasza słodka tajemnica.